Ολλανδία

Το βασίλειο της Ολλανδίας διαιρείται σε 12 επαρχίες, στο οποίο ανήκει ένα ευρωπαϊκό τμήμα (η καθ' αυτήν Ολλανδία) και ένα τμήμα στις δυτικές Ινδίες, οι Ολλανδικές Αντίλλες. Τα τελευταία 70 χρόνια ο πληθυσμός της χώρας υπερδιπλασιάστηκε.



Η κληρονομιά της Ολλανδίας στην ζωγραφική είναι πολύ σημαντική. Η επίδραση της γαλλικής τέχνης ξεκινά τον 13ο και 14ο και η εξέλιξη της έδωσε αξιοθαύμαστα έργα τέχνης. Στα μουσεία θα θαυμάσετε Βαν Γκογκ, Ρέμπραντ, Βαν Λάαρ, και άλλους καλλιτέχνες.Μην διστάσετε να ‘εξερευνήσετε’ τη χώρα με ποδήλατο ή πατίνια, μιας και αυτά αποτελούν παραδοσιακά μέσα μεταφοράς του Ολλανδικού λαού.



Την άνοιξη και το καλοκαίρι οι εκδρομές στην ύπαιθρο μέσα στους λουλουδιασμένους κήπους είναι κάτι που δεν πρέπει να χάσετε. Hσύγχρονη αρχιτεκτονική των πόλεων, τα τοπία της υπαίθρου με τους ανεμόμυλους, και τα γιγαντιαία έργα αποξήρανσης και προστασίας του εδάφους μαζί με τα μουσεία, είναι τα κυριότερα αξιοθέατα της Ολλανδίας.

Τζαμάικα

Είναι το νησί της άνοιξης, των χρωμάτων, της οργιώδους βλάστησης. Σαγηνευτικά λευκές αμμουδιές, καταρράκτες και ηλιοφάνεια όλο το χρόνο, είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά της πανέμορφης Τζαμάικα.

Στη "γη του ξύλου και του νερού"
η μαγεία της φύσης συναντά τη μελωδία της Reggae μουσικής την οποία και ταξίδεψε σ' όλο τον κόσμο ο θρύλος της, Bob Marley! Πέρα από τη Reggae το νησί παράγει ζάχαρη, καφέ, κακάο, μπανάνες, ρύζι, ρούμι και βωξίτη (ο κόκκινος χρυσός).

Ακόμη όμως πιο χαρακτηριστική είναι η κουλτούρα και η ιστορία αυτού του νησιού. Το 1494 ο Χριστόφορος Κολόμβος κατέλαβε την Τζαμάικα εκπροσωπώντας το βασιλιά της Ισπανίας, μέχρι το 1655 που πέρασε στα χέρια των Αγγλων, για να φθάσει στην οριστική ανεξαρτησία της στις 6 Αυγούστου 1962!

Σήμερα η Τζαμάικα είναι μια πολυεθνική κοινωνία που συνθέτουν η μαύρη, η λευκή η κίτρινη και η ερυθρόδερμη φυλή, μια κοινωνία που τη χαρακτηρίζει η ζωντάνια κι η εθνική υπερηφάνεια.

Ο τουρισμός στην Τζαμάικα, είναι μαγευτικός και ταυτόχρονα συναρπαστικός. Είναι πολλά αυτά που μπορεί κανείς να δει και να θαυμάσει ή απλά να ανανεωθεί σε ένα ξενοδοχειακό συγκρότημα που παρέχει τα πάντα ακόμα και τη δυνατότητα γάμου...

Θα σας μείνουν αξέχαστα...
Τα εκπληκτικά ξενοδοχεία Couples, στο Negril και στο Ocho Rios, όπου θα νιώσετε σαν νεόνυμφοι, ακόμα και αν... δεν είστε!

Ρίο Ντε Τζανέιρο

Τα Μετέωρα μεταφέρθηκαν δίπλα στη θάλασσα, οάσεις που έγιναν νησάκια και άραξαν κοντά σε σαγηνευτικές παραλίες. Λες και η φύση έκανε προσφορά το καλύτερο κομμάτι της και το πρόσφερε ως θέα στο Χριστό που με απλωμένα τα χέρια βλέπει ψηλά από ένα βράχο το Ρίο ντε Τζανέιρο.

Τεράστιοι βράχοι καρφωμένοι διάσπαρτα στην πόλη. Για να πας από το κέντρο στις υπόλοιπες γειτονιές διασχίζεις γαλαρίες. Μια από αυτές έχει μήκος περίπου ένα χιλιόμετρο. Δύσκολα να προσανατολιστείς. Στους πρόποδες των μικρών βουνών πυκνή βλάστηση που θέλει να διεκδικήσει μέρος της πανοραμικής θέας.

Σε κάποιες πλαγιές η άναρχη δόμηση από τις παραγκουπόλεις σέρνεται κι αυτή ως την κορυφή. Οι "φαβέλες" (παραγκογειτονιές) είναι αναπόσπαστο κομμάτι της πόλης. Εδώ υπάρχει η μεγαλύτερη στη Βραζιλία με 250.000 ανθρώπους. Υπάρχουν και καμιά 50αριά άλλες μικρότερες.

Σχεδόν στην καρδιά του Ρίο, που έχει μέγεθος όσο εννέα Αθήνες μαζί, θα συναντήσεις βράχους, τούνελ, δάση, πάρκα, μνημεία, παραλίες, λίμνη, ουρανοξύστες, παράγκες. Είσαι αλλού.

Σε κάθε στροφή και μια παραλία σαγηνευτική και απέναντι μικρά νησάκια εμπνευσμένα από τις οάσεις της ερήμου. Αμέτρητες λεωφόροι με σειρές από φοινικόδεντρα. Γραφικά λιμανάκια με αραγμένα δεκάδες πολυτελή γιοτ. Πόλη των αντιθέσεων. Τόσο χρήμα και τόση φτώχεια, μαζί.

Η θερμοκρασία φτάνει τους 37 βαθμούς. Καταλαβαίνεις ότι είναι χειμώνας μόνο από τα μπρούντζινα πεσμένα φύλα των παράξενων δέντρων.

Ο Χριστός με τα απλωμένα χέρια βρίσκεται σχεδόν στο κέντρο της πόλης. Στην κορυφή ενός καταπράσινου βράχου, σε ύψος 710 μέτρων. Φτάνεις εκεί με τρενάκι. Διαδρομή σαν παραμύθι. Θέα που θα ζήλευαν και οι Θεοί του Ολύμπου.

Κάτω στην πόλη, κοντά στην κεντρική παραλία, γνωστή ως Κοπακαμπάνα, είναι το Sugar Loaf. Δύο βράχοι 575 και 220 μέτρων καρφωμένοι δίπλα στη θάλασσα. Ειδικά τελεφερίκ σε μεταφέρουν στις κορυφές τους. Απέναντι βλέπεις το 30 μέτρων άγαλμα του Χριστού. Απλώνεις τα χέρια και αγκαλιάζεις την πόλη. Το ηλιοβασίλεμα σε συνεπαίρνει.

Η Κοπακαμπάνα έχει το όνομα αλλά η διπλανή παραλία της Ιπανέμα έχει τη χάρη. Κοσμοπολίτικο μέρος στα δυτικά της πόλης. Πρέπει να έχει μήκος περίπου τρία χιλιόμετρα. Ωστόσο δεν είναι αντάξια της φήμης της.

Δέκα λεπτά δυτικότερα με τα πόδια, βρίσκονται οι παραλίες Ιπανέμα και Λεμπλόν. Δύο ονόματα που αναφέρονται σε μια παραλία. Εκεί κολλάς. Μπορείς να μείνεις όλο το 24ωρο και να μην τη χορτάσεις.

Λίγο πριν χαράξει, η παραλία της Ιπανέμα είναι ίσως το καλύτερο μέρος, όπου μπορείς να δώσεις ραντεβού με την επόμενη μέρα.

Ευχάριστη έκπληξη αποτελεί η Σάντα Τερέζα. Χτισμένη σε ένα λόφο στη μέση της πόλης. Είναι γεμάτη από παλιά αρχοντικά. Ενα κίτρινο τραμ του ’50 σε ανεβάζει μέχρι στο τελευταίο σπίτι. Η διαδρομή κρατά μισή ώρα. Αν κρεμαστείς σαν την ρόγα στο τσαμπί από τα ξύλινα χερούλια του τραμ δεν πληρώνεις εισιτήριο. Μοναδική εμπειρία.

Δέκα λεπτά από το κέντρο βρίσκεται το δάσος Τιτζούκα. Το μεγαλύτερο αστικό δάσος στον κόσμο. Πυκνή βλάστηση, θεόρατα δέντρα, υπερμεγέθεις πεταλούδες.

Στη Λάπα (κάτι σαν τα Λαδάδικα της Θεσσαλονίκης) το καρναβάλι συνεχίζεται κάθε Παρασκευή και Σάββατο. Όλο το χρόνο. Δέκα τετράγωνα που σφύζουν από κόσμο. Δεκάδες γκρουπ με τύμπανα δίνουν το ρυθμό σε κάθε γωνία. Δέκα δρόμοι και μια πλατεία συνθέτουν ίσως το πιο μεγάλο μπαρ του κόσμου με πλανόδιους να πουλάνε σφηνάκια, μπύρες, τσιγάρα, σάντουιτς! Ξημερώνει και δεν θέλεις να φύγεις.

Στο Ρίο υπάρχουν αμέτρητα γήπεδα για ποδόσφαιρο. Γεμάτα από παίκτες όλο το εικοσιτετράωρο. Για πολλούς η βραδινή έξοδος σημαίνει ποδόσφαιρο μέχρι πρωίας. Την ημέρα τα γήπεδα δεν επαρκούν και μεταφέρουν τα δοκάρια στις παραλίες. Ακόμα και το beach βόλεϊ το παίζουν με τα πόδια και με κεφαλιές. Τα χέρια τα έχουν απλά για να κρατάνε ισορροπία.

Στο Ρίο βρίσκεται και ένα από τα μεγαλύτερα γήπεδα του κόσμου. Το Μαρακανά. Εκεί το 1950 έχασε η Βραζιλία από την Ουρουγουάη στον τελικό του Μουντιάλ και αυτοκτόνησαν 150 Βραζιλιάνοι. Εκεί έβαλε το χιλιοστό του γκολ ο Πελέ.

Όταν παίζει η εθνική τους ομάδα, η χώρα παραλύει. Όσοι δεν έχουν μεγάλες τηλεοράσεις στα καταστήματά τους, απλά τα κλείνουν και πάνε στο παραδίπλα καφέ. Ακόμα και οι τράπεζες υπολειτουργούν. Για τους δημόσιους υπαλλήλους, ούτε λόγος. Οταν μάλιστα κερδίσει η ομάδα τους, την επόμενη μέρα, ελάχιστοι εμφανίζονται στις δουλειές τους. Εθνική γιορτή από τη σημαία.

Γενικά οι βραζιλιάνοι κάνουν τα πάντα για να μην πάνε στη δουλειά. Πολλές φορές οι 24ωρες απεργίες συνεχίζονται και την επόμενη μέρα. Η συμμετοχή είναι απόλυτη. Οι αργίες τις Πέμπτες γίνονται τετραήμερα!

Το Ρίο είναι ακριβή πόλη σε σχέση με την υπόλοιπη χώρα, όχι όμως ακριβότερη από την Αθήνα. Την περίοδο του καρναβαλιού πολλές τιμές τετραπλασιάζονται. Τα καταστήματα είναι ανοιχτά όλη την ημέρα. Υπάρχουν δεκάδες εμπορικά κέντρα. Σε κάθε γωνία συναντάς παραδοσιακά μαγαζάκια που προσφέρουν φθηνό φαγητό και άπειρους φυσικούς χυμούς.

Στο μετρό του Ρίο απαγορεύεται το τρέξιμο. Στο υπενθυμίζουν ειδικά σήματα και πινακίδες αναρτημένες σε κάθε σταθμό. Αν τρέξεις κρίνεσαι ύποπτος για κλοπές. Η εγκληματικότητα είναι η αχίλλειος πτέρνα του Ρίο. Τα τελευταία στατιστικά με 90 νεκρούς καθημερινά από ένοπλες συγκρούσεις και ληστείες την κατατάσσουν στην πρώτη θέση των πλέον επικίνδυνων πόλεων.

Οι ληστείες είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας. Οι τουρίστες πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί. Εδώ δεν υπάρχουν πολλοί πορτοφολάδες. Αν είναι να σε κλέψουν στο λένε ευθέως. Αν αρνηθείς, ο θεός βοηθός!

Εκτός από τους ληστές πρέπει να προσέξετε και τους αστυνομικούς. Πολλοί για να συμπληρώσουν το χαμηλό τους εισόδημα, περίπου 350 ευρώ, εκβιάζουν τους τουρίστες. Την επισήμανση αυτή την αναφέρουν όλοι οι ταξιδιωτικοί οδηγοί.

Τα βαγόνια στο μετρό έχουν ειδικά ροζ βαγόνια, αποκλειστικά για το ασθενές φύλο. Οι άνδρες απαγορεύεται να καθίσουν εκεί. Τα περιστατικά για παρενοχλήσεις ήταν τόσα πολλά, που το... άσυλο γυναικών κρίθηκε αναγκαίο.

Νότια Αφρική

Στο νοτιότερο τμήμα της Αφρικής, της απόλυτα μυστηριώδους και εξωτικής «μαύρης ηπείρου», η χώρα της Νοτίου Αφρικής παρέμενε ανεξερεύνητη επί αιώνες από τους Ευρωπαίους.



Μέχρι που ερευνητές, όπως ο David Livingstone και οι εικόνες και οι εμπειρίες που συνέλεξε για τον σχεδόν πρωτόγονο πολιτισμό των ιθαγενών, για την απερίγραπτη ομορφιά των καταρρακτών Βικτόρια, καθώς και άλλων απαράμιλλης ομορφιάς τοπίων, γνωστοποίησε σε όλο τον κόσμο την ομορφιά αυτής της χώρας δημιουργώντας έναν μυστηριώδη μύθο γύρω από το όνομά της.



Μία χώρα με αχανείς εκτάσεις και καταγάλανους ουρανούς, μία χώρα αντιθέσεων και οριακών ισορροπιών, που συνδυάζει το Μεσογειακό κλίμα, τις θαυμάσιες παραλίες, τους αμπελώνες του Νοτιοδυτικού Ακρωτηρίου και το ξερό και άνυδρο τοπίο της σαβάνας του Βορειοδυτικού Ακρωτηρίου. Είναι περισσότερο διάσημη για τα σαφάρι που διοργανώνονται και τα άγρια τοπία της, παρά για τις εξίσου όμορφες, κοσμοπολίτικες πόλεις της, τα επιβλητικά βουνά της, τις μαγευτικές παραλίες και τον φιλόξενο λαό της.





Το κατά κύριο λόγο ηλιόλουστο και ξηρό κλίμα της χώρας αυτής, καθώς και η εδαφική της μορφολογία, την καθιστά ιδανικό προορισμό για τους λάτρεις των θαλάσσιων σπορ, του ψαρέματος, της ορειβασίας, του rafting κλπ. Εάν σας ενδιαφέρει να επισκεφτείτε κοσμοπολίτικες πόλεις, η Cape Town, το Γιοχάνεσμπουργκ και το Tropical Durban “City of Gold” σίγουρα είναι αυτό που αναζητάτε.

Σανγκάη

Σανγκάη, η κοσμοπολίτικη... Ο «Θρύλος» της Κίνας... Η πόλη του πλούτου, της πολυτέλειας, της απόλαυσης έρχεται από το μέλλον για να μαγέψει τους ταξιδιώτες με τους πανύψηλους ουρανοξύστες της, τους εναέριους αυτοκινητόδρομους, τη μεγάλη αγορά της. Η «Νέα Υόρκη» της Κίνας, όπως ονομάζεται, θυμίζει υπερπαραγωγή του Χόλιγουντ συνδυάζοντας το παρελθόν με το μέλλον, αδιαφορώντας για το παρόν.

Στην αγορά Yuyuan, στην παλιά Σαγκάη, δίπλα στο ομώνυμο πάρκο καθημερινά θα δείτε 100.000 τουρίστες να περνούν και να αγοράζουν όλα τα είδη: ξυλάκια φαγητού, τυχερά χρυσόψαρα, κεραμικά, φάρμακα, ομπρέλες, χρυσαφιά λιοντάρια, φιγούρες θεάτρου σκιών.

Γενικά

H Σαγκάη (ή Σανγκάη, μανδαρινικά Σανγκ-χαϊ) είναι η μεγαλύτερη πόλη και λιμένας της Κίνας. Θεωρείται κύριος φορέας της σύγχρονης οικονομίας της Κίνας, καθώς επίσης και ένα από τα σημαντικότερα πολιτιστικά, εμπορικά, οικονομικά και βιομηχανικά της κέντρα.

Τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί σε έναν κολοσσό 17 εκατομμυρίων κατοίκων με 4.000 ουρανοξύστες και βιντεο-οθόνες που καλύπτουν ολόκληρα κτίρια. Η Σανγκάη αποτελεί από τα πιο συναρπαστικά πεδία οικονομικοκοινωνικού πειραματισμού του πλανήτη.

-Στη Σανγκάη βρίσκεται μια από τις μεγαλύτερες πίστες της Φόρμουλα 1, μήκους 5,5 χιλιόμετρα.

-Στη Σανγκάη θα λάβει μέρος το 2010 για 6 μήνες η παγκόσμια Έκθεση EXPO 2010, με σκοπό να μαγέψει ολόκληρο τον πλανήτη.

Ιστορία

Η Σαγκάη δεν είναι παλιά πόλη. Χτίστηκε τον 11ο αι. χωρίς να διαδραματίσει και κανένα ιδιαίτερο ρόλο στη ζωή της χώρας. Για αιώνες παρέμεινε μια επαρχιακή πόλη και ήταν γνωστή σαν σημαντικό εμπορικό κέντρο της περιοχής και σαν λιμάνι. Από τις αρχές του 19ου αι. το λιμάνι της αποκτά ιδιαίτερη σημασία για το εμπόριο και ήδη άρχισε να αναπτύσσεται ραγδαία στη μεγάλη πόλη.

Τότε, όμως, οι μεγάλες δυνάμεις που είχαν εισχωρήσει στην οικονομία της χώρας καθώς το λιμάνι της πόλης εξυπηρετούσε άμεσα τα συμφέροντά τους, άσκησαν πίεση στην αυτοκρατορική κυβέρνηση για εκχωρήσεις.

Η απροκάλυπτη κατοχή και ιδιαίτερα η συμπεριφορά των Ευρωπαίων δυνάμωσε το κίνημα εναντίον των ξένων. Από τις αρχές του 20ού αιώνα η Σαγκάη, με την οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξή της, υπήρξε ένα από τα λαϊκά εθνικά επαναστατικά κέντρα.

Για να καταπνίξουν τις λαϊκές εξεγέρσεις, το 1925 στην πόλη αποβιβάστηκαν ξένα στρατεύματα, αγγλικά, αμερικάνικα, ιταλικά, γαλλικά, ιαπωνικά και τα οποία ανέλαβαν την τήρηση της τάξης και παρέμειναν μέχρι το 1927.

Το 1936, η Ιαπωνία, με την αφορμή κάποιων προνομίων που την είχαν δοθεί από τις Μεγάλες Δυνάμεις, την κατέλαβε και τη μετέτρεψε σε μεγάλη στρατιωτική βάση. Το 1945 μετά την ήττα της Ιαπωνίας, η πόλη ξαναβρήκε την ελευθερία μα λίγο μετά το 1947 εντάθηκαν πάλι οι πολιτικοί και κοινωνικοί αγώνες. Το 1949 με την προέλαση των κομμουνιστικών στρατευμάτων στην περιοχή ξέσπασε νέα λαϊκή εξέγερση που στράφηκε ιδιαίτερα εναντίον των Ευρωπαίων που ήδη εγκατέλειπαν την πόλη. Μετά την εγκαθίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας το καθεστώς των εκχωρήσεων καταργήθηκε και τυπικά και όλες οι ξένες περιουσίες, βιομηχανίες, κτίσματα, εγκαταστάσεις λιμενικές κλπ. εθνικοποιήθηκαν.

Αξιοθέατα

-Την Παλιά Κινέζικη Πόλη.
-Το Μουσείο της Σανγκάης.
-Το Ναό του Βούδα από νεφρίτη, στο βορειοδυτικό τμήμα της πόλης.
-Τα κτίρια: World Financial Center, Oiental Pearl Tower και 3 on the Bud, από τα ψηλότερα κτίρια στον κόσμο.
-Τους Βοτανικούς κήπους Yu.
-Το Jin Mao Tower και τον Πύργο τηλεόρασης, στο Pudong.
-Το Πάρκο του Λαού.
-Τον ποταμό Χουάνγκ-που και τη γέφυρα Yangpu.
-Το Ναό City God Temple ή Chenghuang Mao.
-Tο μεγάλο πάρκο της Disneyland.
-To Παλάτι των Νέων.
-Το Zhongshan Park.
-Την προκυμαία Bund.
-Το Aquarium

Καταρράκτες Νιαγάρα

Μόσχα

Η καρδιά της Ρωσίας χτυπούσε και χτυπάει εδώ. Η Μόσχα από την ίδρυσή της αποτέλεσε κέντρο αποφάσεων και εξελίξεων. Σήμερα είναι μία μεγαλούπολη 12 εκατομμυρίων κατοίκων εντυπωσιακή και γεμάτη αντιθέσεις που αποτυπώνουν την πορεία της στην εξέλιξη της Ιστορίας. Έτσι οι πάμπολλες εκκλησίες με τους χαρακτηριστικούς τρούλους σε σχήμα κρεμμυδιού συμβιώνουν αρμονικά με τις νεοκλασικές κατασκευές και τα πανύψηλα κτίρια που υψώνονται επιβλητικά στις πλατειές λεωφόρους της σοβιετικής εποχής.

Η Μόσχα βρίσκεται στο κέντρο της Ευρωπαϊκής Ρωσίας χτισμένη στις όχθες του ποταμού Μόσχοβα. Η ίδρυσή της ανάγεται στο 1147 όταν ο πρίγκιπας Γιούρι Ντολγκορούκι έχτισε το πρώτο (ξύλινο) τείχος στην περιοχή που βρίσκεται σήμερα το Κρεμλίνο. Τα χρόνια που ακολούθησαν καταλήφθηκε από τους Τάταρους αλλά μετά την ανεξαρτησία της επί Ιβάν του 3ου απέκτησε μεγάλη ισχύ και διατέλεσε για πολλά χρόνια πρωτεύουσα της Ρωσίας και μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση της Σοβιετικής Ένωσης. Σήμερα είναι μία σύγχρονη, ραγδαία αναπτυσσόμενη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα στην οποία επικρατεί ο δυτικός τρόπος ζωής.

Αξιοθέατα:
Το Κρεμλίνο, η κόκκινη πλατεία και η γύρω περιοχή μαγνητίζουν τον επισκέπτη. Τα κόκκινα τείχη του Κρεμλίνου καταλαμβάνουν μία τεράστια τριγωνική επιφάνεια γεμάτη με εντυπωσιακά κτίσματα, φανταστικούς πύργους, πλήθος εκκλησιών και ανακτορικών κτιρίων. Το πλήθος των μνημείων είναι πραγματικά πολύ μεγάλο. Ενδεικτικά αναφέρουμε τους ναούς της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, του Ευαγγελισμού και του Αρχαγγέλου, το μεγάλο παλάτι, τον Πύργο του Σωτήρος, τον Αυτοκρατορικό Πύργο, το Καμπαναριό του Ιβάν του Μέγα. Δίπλα στα τείχη του Κρεμλίνου βρίσκεται η κόκκινη πλατεία, μία από τις τρεις μεγαλύτερες στον κόσμο. Στη βόρεια άκρη της δεσπόζει ο ναός του Αγίου Βασιλείου το χαρακτηριστικότερο σύμβολο της Μόσχας. Στην απέναντι πλευρά δίπλα στα κόκκινα τείχη το Μαυσωλείο του Λένιν, όπου φυλάσσεται η σωρός του.

Ο ναός του Ιησού του Σωτήρος, ο μεγαλύτερος στη
Ρωσία και ένας από τους μεγαλοπρεπέστερους στον πλανήτη. Το μέγεθός του επιβλητικό καθώς χωράει 10.000 άτομα. Η κατασκευή του διατάχθηκε από τον αυτοκράτορα Αλέξανδρο τον 1ο το 1812 αφιερωμένος στη νίκη των Ρώσων επι του Ναπολέοντα αλλά λόγω των απαιτήσεων της κατασκευής ολοκληρώθηκε σε περισσότερο απο 50 χρόνια. Εξωτερικά οι τοίχοι του καλύπτονται από μάρμαρο και οι 12 είσοδοι διακοσμούνται με υπέροχα αγάλματα αγίων. Εσωτερικά το ναό κοσμούν θαυμάσιες τοιχογραφίες και διάκοσμος από ημιπολύτιμους λίθους. Ο τρούλος του ναού είναι καλυμμένος με πλάκες χρυσού.

Το μετρό της Μόσχας, το μεγαλύτερο σε επιβατική κίνηση στον κόσμο, είναι πραγματικό αριστούργημα, ένα μεγάλο μουσείο. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1932 και με τη συμβολή διάσημων Ρώσων καλλιτεχνών κάθε σταθμός είναι διακοσμημένος μοναδικά. Επιπλέον εντυπωσιάζει τον επισκέπτη τόσο η δομή του, ακτινικές γραμμές που ενώνονται με μια κυκλική περιφέρεια, όσο και το πλήθος των επιβατών που εξυπηρετεί.
Η οδός Αρμπάτ, μία απο τις παλαιότερες περιοχές της Μόσχας. Εδώ ο επισκέπτης μεταφέρεται στη Μόσχα του 17ου και 18ου αιώνα καθώς η περιοχή είναι γεμάτη νεοκλασικά κτίρια της εποχής. Ακριβώς δίπλα, για τους λάτρεις του δυτικού πολιτισμού ο καθρέφτης της νέας εποχής, η νέα οδός Αρμπάτ με σύγχρονα καταστήματα, γεμάτη φώτα και επιγραφές νέον.
Η Μόσχα είναι γεμάτη αξιοθέατα, επισκευθείτε, το πανεπιστήμιο Lomonosov, το Μοναστήρι Νοβοντέβιτσι, το Μουσείο Πούσκιν, την κρατική πινακοθήκη Τρετιάκωφ.