Ρίο Ντε Τζανέιρο

Τα Μετέωρα μεταφέρθηκαν δίπλα στη θάλασσα, οάσεις που έγιναν νησάκια και άραξαν κοντά σε σαγηνευτικές παραλίες. Λες και η φύση έκανε προσφορά το καλύτερο κομμάτι της και το πρόσφερε ως θέα στο Χριστό που με απλωμένα τα χέρια βλέπει ψηλά από ένα βράχο το Ρίο ντε Τζανέιρο.

Τεράστιοι βράχοι καρφωμένοι διάσπαρτα στην πόλη. Για να πας από το κέντρο στις υπόλοιπες γειτονιές διασχίζεις γαλαρίες. Μια από αυτές έχει μήκος περίπου ένα χιλιόμετρο. Δύσκολα να προσανατολιστείς. Στους πρόποδες των μικρών βουνών πυκνή βλάστηση που θέλει να διεκδικήσει μέρος της πανοραμικής θέας.

Σε κάποιες πλαγιές η άναρχη δόμηση από τις παραγκουπόλεις σέρνεται κι αυτή ως την κορυφή. Οι "φαβέλες" (παραγκογειτονιές) είναι αναπόσπαστο κομμάτι της πόλης. Εδώ υπάρχει η μεγαλύτερη στη Βραζιλία με 250.000 ανθρώπους. Υπάρχουν και καμιά 50αριά άλλες μικρότερες.

Σχεδόν στην καρδιά του Ρίο, που έχει μέγεθος όσο εννέα Αθήνες μαζί, θα συναντήσεις βράχους, τούνελ, δάση, πάρκα, μνημεία, παραλίες, λίμνη, ουρανοξύστες, παράγκες. Είσαι αλλού.

Σε κάθε στροφή και μια παραλία σαγηνευτική και απέναντι μικρά νησάκια εμπνευσμένα από τις οάσεις της ερήμου. Αμέτρητες λεωφόροι με σειρές από φοινικόδεντρα. Γραφικά λιμανάκια με αραγμένα δεκάδες πολυτελή γιοτ. Πόλη των αντιθέσεων. Τόσο χρήμα και τόση φτώχεια, μαζί.

Η θερμοκρασία φτάνει τους 37 βαθμούς. Καταλαβαίνεις ότι είναι χειμώνας μόνο από τα μπρούντζινα πεσμένα φύλα των παράξενων δέντρων.

Ο Χριστός με τα απλωμένα χέρια βρίσκεται σχεδόν στο κέντρο της πόλης. Στην κορυφή ενός καταπράσινου βράχου, σε ύψος 710 μέτρων. Φτάνεις εκεί με τρενάκι. Διαδρομή σαν παραμύθι. Θέα που θα ζήλευαν και οι Θεοί του Ολύμπου.

Κάτω στην πόλη, κοντά στην κεντρική παραλία, γνωστή ως Κοπακαμπάνα, είναι το Sugar Loaf. Δύο βράχοι 575 και 220 μέτρων καρφωμένοι δίπλα στη θάλασσα. Ειδικά τελεφερίκ σε μεταφέρουν στις κορυφές τους. Απέναντι βλέπεις το 30 μέτρων άγαλμα του Χριστού. Απλώνεις τα χέρια και αγκαλιάζεις την πόλη. Το ηλιοβασίλεμα σε συνεπαίρνει.

Η Κοπακαμπάνα έχει το όνομα αλλά η διπλανή παραλία της Ιπανέμα έχει τη χάρη. Κοσμοπολίτικο μέρος στα δυτικά της πόλης. Πρέπει να έχει μήκος περίπου τρία χιλιόμετρα. Ωστόσο δεν είναι αντάξια της φήμης της.

Δέκα λεπτά δυτικότερα με τα πόδια, βρίσκονται οι παραλίες Ιπανέμα και Λεμπλόν. Δύο ονόματα που αναφέρονται σε μια παραλία. Εκεί κολλάς. Μπορείς να μείνεις όλο το 24ωρο και να μην τη χορτάσεις.

Λίγο πριν χαράξει, η παραλία της Ιπανέμα είναι ίσως το καλύτερο μέρος, όπου μπορείς να δώσεις ραντεβού με την επόμενη μέρα.

Ευχάριστη έκπληξη αποτελεί η Σάντα Τερέζα. Χτισμένη σε ένα λόφο στη μέση της πόλης. Είναι γεμάτη από παλιά αρχοντικά. Ενα κίτρινο τραμ του ’50 σε ανεβάζει μέχρι στο τελευταίο σπίτι. Η διαδρομή κρατά μισή ώρα. Αν κρεμαστείς σαν την ρόγα στο τσαμπί από τα ξύλινα χερούλια του τραμ δεν πληρώνεις εισιτήριο. Μοναδική εμπειρία.

Δέκα λεπτά από το κέντρο βρίσκεται το δάσος Τιτζούκα. Το μεγαλύτερο αστικό δάσος στον κόσμο. Πυκνή βλάστηση, θεόρατα δέντρα, υπερμεγέθεις πεταλούδες.

Στη Λάπα (κάτι σαν τα Λαδάδικα της Θεσσαλονίκης) το καρναβάλι συνεχίζεται κάθε Παρασκευή και Σάββατο. Όλο το χρόνο. Δέκα τετράγωνα που σφύζουν από κόσμο. Δεκάδες γκρουπ με τύμπανα δίνουν το ρυθμό σε κάθε γωνία. Δέκα δρόμοι και μια πλατεία συνθέτουν ίσως το πιο μεγάλο μπαρ του κόσμου με πλανόδιους να πουλάνε σφηνάκια, μπύρες, τσιγάρα, σάντουιτς! Ξημερώνει και δεν θέλεις να φύγεις.

Στο Ρίο υπάρχουν αμέτρητα γήπεδα για ποδόσφαιρο. Γεμάτα από παίκτες όλο το εικοσιτετράωρο. Για πολλούς η βραδινή έξοδος σημαίνει ποδόσφαιρο μέχρι πρωίας. Την ημέρα τα γήπεδα δεν επαρκούν και μεταφέρουν τα δοκάρια στις παραλίες. Ακόμα και το beach βόλεϊ το παίζουν με τα πόδια και με κεφαλιές. Τα χέρια τα έχουν απλά για να κρατάνε ισορροπία.

Στο Ρίο βρίσκεται και ένα από τα μεγαλύτερα γήπεδα του κόσμου. Το Μαρακανά. Εκεί το 1950 έχασε η Βραζιλία από την Ουρουγουάη στον τελικό του Μουντιάλ και αυτοκτόνησαν 150 Βραζιλιάνοι. Εκεί έβαλε το χιλιοστό του γκολ ο Πελέ.

Όταν παίζει η εθνική τους ομάδα, η χώρα παραλύει. Όσοι δεν έχουν μεγάλες τηλεοράσεις στα καταστήματά τους, απλά τα κλείνουν και πάνε στο παραδίπλα καφέ. Ακόμα και οι τράπεζες υπολειτουργούν. Για τους δημόσιους υπαλλήλους, ούτε λόγος. Οταν μάλιστα κερδίσει η ομάδα τους, την επόμενη μέρα, ελάχιστοι εμφανίζονται στις δουλειές τους. Εθνική γιορτή από τη σημαία.

Γενικά οι βραζιλιάνοι κάνουν τα πάντα για να μην πάνε στη δουλειά. Πολλές φορές οι 24ωρες απεργίες συνεχίζονται και την επόμενη μέρα. Η συμμετοχή είναι απόλυτη. Οι αργίες τις Πέμπτες γίνονται τετραήμερα!

Το Ρίο είναι ακριβή πόλη σε σχέση με την υπόλοιπη χώρα, όχι όμως ακριβότερη από την Αθήνα. Την περίοδο του καρναβαλιού πολλές τιμές τετραπλασιάζονται. Τα καταστήματα είναι ανοιχτά όλη την ημέρα. Υπάρχουν δεκάδες εμπορικά κέντρα. Σε κάθε γωνία συναντάς παραδοσιακά μαγαζάκια που προσφέρουν φθηνό φαγητό και άπειρους φυσικούς χυμούς.

Στο μετρό του Ρίο απαγορεύεται το τρέξιμο. Στο υπενθυμίζουν ειδικά σήματα και πινακίδες αναρτημένες σε κάθε σταθμό. Αν τρέξεις κρίνεσαι ύποπτος για κλοπές. Η εγκληματικότητα είναι η αχίλλειος πτέρνα του Ρίο. Τα τελευταία στατιστικά με 90 νεκρούς καθημερινά από ένοπλες συγκρούσεις και ληστείες την κατατάσσουν στην πρώτη θέση των πλέον επικίνδυνων πόλεων.

Οι ληστείες είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας. Οι τουρίστες πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί. Εδώ δεν υπάρχουν πολλοί πορτοφολάδες. Αν είναι να σε κλέψουν στο λένε ευθέως. Αν αρνηθείς, ο θεός βοηθός!

Εκτός από τους ληστές πρέπει να προσέξετε και τους αστυνομικούς. Πολλοί για να συμπληρώσουν το χαμηλό τους εισόδημα, περίπου 350 ευρώ, εκβιάζουν τους τουρίστες. Την επισήμανση αυτή την αναφέρουν όλοι οι ταξιδιωτικοί οδηγοί.

Τα βαγόνια στο μετρό έχουν ειδικά ροζ βαγόνια, αποκλειστικά για το ασθενές φύλο. Οι άνδρες απαγορεύεται να καθίσουν εκεί. Τα περιστατικά για παρενοχλήσεις ήταν τόσα πολλά, που το... άσυλο γυναικών κρίθηκε αναγκαίο.

Νότια Αφρική

Στο νοτιότερο τμήμα της Αφρικής, της απόλυτα μυστηριώδους και εξωτικής «μαύρης ηπείρου», η χώρα της Νοτίου Αφρικής παρέμενε ανεξερεύνητη επί αιώνες από τους Ευρωπαίους.



Μέχρι που ερευνητές, όπως ο David Livingstone και οι εικόνες και οι εμπειρίες που συνέλεξε για τον σχεδόν πρωτόγονο πολιτισμό των ιθαγενών, για την απερίγραπτη ομορφιά των καταρρακτών Βικτόρια, καθώς και άλλων απαράμιλλης ομορφιάς τοπίων, γνωστοποίησε σε όλο τον κόσμο την ομορφιά αυτής της χώρας δημιουργώντας έναν μυστηριώδη μύθο γύρω από το όνομά της.



Μία χώρα με αχανείς εκτάσεις και καταγάλανους ουρανούς, μία χώρα αντιθέσεων και οριακών ισορροπιών, που συνδυάζει το Μεσογειακό κλίμα, τις θαυμάσιες παραλίες, τους αμπελώνες του Νοτιοδυτικού Ακρωτηρίου και το ξερό και άνυδρο τοπίο της σαβάνας του Βορειοδυτικού Ακρωτηρίου. Είναι περισσότερο διάσημη για τα σαφάρι που διοργανώνονται και τα άγρια τοπία της, παρά για τις εξίσου όμορφες, κοσμοπολίτικες πόλεις της, τα επιβλητικά βουνά της, τις μαγευτικές παραλίες και τον φιλόξενο λαό της.





Το κατά κύριο λόγο ηλιόλουστο και ξηρό κλίμα της χώρας αυτής, καθώς και η εδαφική της μορφολογία, την καθιστά ιδανικό προορισμό για τους λάτρεις των θαλάσσιων σπορ, του ψαρέματος, της ορειβασίας, του rafting κλπ. Εάν σας ενδιαφέρει να επισκεφτείτε κοσμοπολίτικες πόλεις, η Cape Town, το Γιοχάνεσμπουργκ και το Tropical Durban “City of Gold” σίγουρα είναι αυτό που αναζητάτε.

Σανγκάη

Σανγκάη, η κοσμοπολίτικη... Ο «Θρύλος» της Κίνας... Η πόλη του πλούτου, της πολυτέλειας, της απόλαυσης έρχεται από το μέλλον για να μαγέψει τους ταξιδιώτες με τους πανύψηλους ουρανοξύστες της, τους εναέριους αυτοκινητόδρομους, τη μεγάλη αγορά της. Η «Νέα Υόρκη» της Κίνας, όπως ονομάζεται, θυμίζει υπερπαραγωγή του Χόλιγουντ συνδυάζοντας το παρελθόν με το μέλλον, αδιαφορώντας για το παρόν.

Στην αγορά Yuyuan, στην παλιά Σαγκάη, δίπλα στο ομώνυμο πάρκο καθημερινά θα δείτε 100.000 τουρίστες να περνούν και να αγοράζουν όλα τα είδη: ξυλάκια φαγητού, τυχερά χρυσόψαρα, κεραμικά, φάρμακα, ομπρέλες, χρυσαφιά λιοντάρια, φιγούρες θεάτρου σκιών.

Γενικά

H Σαγκάη (ή Σανγκάη, μανδαρινικά Σανγκ-χαϊ) είναι η μεγαλύτερη πόλη και λιμένας της Κίνας. Θεωρείται κύριος φορέας της σύγχρονης οικονομίας της Κίνας, καθώς επίσης και ένα από τα σημαντικότερα πολιτιστικά, εμπορικά, οικονομικά και βιομηχανικά της κέντρα.

Τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί σε έναν κολοσσό 17 εκατομμυρίων κατοίκων με 4.000 ουρανοξύστες και βιντεο-οθόνες που καλύπτουν ολόκληρα κτίρια. Η Σανγκάη αποτελεί από τα πιο συναρπαστικά πεδία οικονομικοκοινωνικού πειραματισμού του πλανήτη.

-Στη Σανγκάη βρίσκεται μια από τις μεγαλύτερες πίστες της Φόρμουλα 1, μήκους 5,5 χιλιόμετρα.

-Στη Σανγκάη θα λάβει μέρος το 2010 για 6 μήνες η παγκόσμια Έκθεση EXPO 2010, με σκοπό να μαγέψει ολόκληρο τον πλανήτη.

Ιστορία

Η Σαγκάη δεν είναι παλιά πόλη. Χτίστηκε τον 11ο αι. χωρίς να διαδραματίσει και κανένα ιδιαίτερο ρόλο στη ζωή της χώρας. Για αιώνες παρέμεινε μια επαρχιακή πόλη και ήταν γνωστή σαν σημαντικό εμπορικό κέντρο της περιοχής και σαν λιμάνι. Από τις αρχές του 19ου αι. το λιμάνι της αποκτά ιδιαίτερη σημασία για το εμπόριο και ήδη άρχισε να αναπτύσσεται ραγδαία στη μεγάλη πόλη.

Τότε, όμως, οι μεγάλες δυνάμεις που είχαν εισχωρήσει στην οικονομία της χώρας καθώς το λιμάνι της πόλης εξυπηρετούσε άμεσα τα συμφέροντά τους, άσκησαν πίεση στην αυτοκρατορική κυβέρνηση για εκχωρήσεις.

Η απροκάλυπτη κατοχή και ιδιαίτερα η συμπεριφορά των Ευρωπαίων δυνάμωσε το κίνημα εναντίον των ξένων. Από τις αρχές του 20ού αιώνα η Σαγκάη, με την οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξή της, υπήρξε ένα από τα λαϊκά εθνικά επαναστατικά κέντρα.

Για να καταπνίξουν τις λαϊκές εξεγέρσεις, το 1925 στην πόλη αποβιβάστηκαν ξένα στρατεύματα, αγγλικά, αμερικάνικα, ιταλικά, γαλλικά, ιαπωνικά και τα οποία ανέλαβαν την τήρηση της τάξης και παρέμειναν μέχρι το 1927.

Το 1936, η Ιαπωνία, με την αφορμή κάποιων προνομίων που την είχαν δοθεί από τις Μεγάλες Δυνάμεις, την κατέλαβε και τη μετέτρεψε σε μεγάλη στρατιωτική βάση. Το 1945 μετά την ήττα της Ιαπωνίας, η πόλη ξαναβρήκε την ελευθερία μα λίγο μετά το 1947 εντάθηκαν πάλι οι πολιτικοί και κοινωνικοί αγώνες. Το 1949 με την προέλαση των κομμουνιστικών στρατευμάτων στην περιοχή ξέσπασε νέα λαϊκή εξέγερση που στράφηκε ιδιαίτερα εναντίον των Ευρωπαίων που ήδη εγκατέλειπαν την πόλη. Μετά την εγκαθίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας το καθεστώς των εκχωρήσεων καταργήθηκε και τυπικά και όλες οι ξένες περιουσίες, βιομηχανίες, κτίσματα, εγκαταστάσεις λιμενικές κλπ. εθνικοποιήθηκαν.

Αξιοθέατα

-Την Παλιά Κινέζικη Πόλη.
-Το Μουσείο της Σανγκάης.
-Το Ναό του Βούδα από νεφρίτη, στο βορειοδυτικό τμήμα της πόλης.
-Τα κτίρια: World Financial Center, Oiental Pearl Tower και 3 on the Bud, από τα ψηλότερα κτίρια στον κόσμο.
-Τους Βοτανικούς κήπους Yu.
-Το Jin Mao Tower και τον Πύργο τηλεόρασης, στο Pudong.
-Το Πάρκο του Λαού.
-Τον ποταμό Χουάνγκ-που και τη γέφυρα Yangpu.
-Το Ναό City God Temple ή Chenghuang Mao.
-Tο μεγάλο πάρκο της Disneyland.
-To Παλάτι των Νέων.
-Το Zhongshan Park.
-Την προκυμαία Bund.
-Το Aquarium

Καταρράκτες Νιαγάρα

Μόσχα

Η καρδιά της Ρωσίας χτυπούσε και χτυπάει εδώ. Η Μόσχα από την ίδρυσή της αποτέλεσε κέντρο αποφάσεων και εξελίξεων. Σήμερα είναι μία μεγαλούπολη 12 εκατομμυρίων κατοίκων εντυπωσιακή και γεμάτη αντιθέσεις που αποτυπώνουν την πορεία της στην εξέλιξη της Ιστορίας. Έτσι οι πάμπολλες εκκλησίες με τους χαρακτηριστικούς τρούλους σε σχήμα κρεμμυδιού συμβιώνουν αρμονικά με τις νεοκλασικές κατασκευές και τα πανύψηλα κτίρια που υψώνονται επιβλητικά στις πλατειές λεωφόρους της σοβιετικής εποχής.

Η Μόσχα βρίσκεται στο κέντρο της Ευρωπαϊκής Ρωσίας χτισμένη στις όχθες του ποταμού Μόσχοβα. Η ίδρυσή της ανάγεται στο 1147 όταν ο πρίγκιπας Γιούρι Ντολγκορούκι έχτισε το πρώτο (ξύλινο) τείχος στην περιοχή που βρίσκεται σήμερα το Κρεμλίνο. Τα χρόνια που ακολούθησαν καταλήφθηκε από τους Τάταρους αλλά μετά την ανεξαρτησία της επί Ιβάν του 3ου απέκτησε μεγάλη ισχύ και διατέλεσε για πολλά χρόνια πρωτεύουσα της Ρωσίας και μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση της Σοβιετικής Ένωσης. Σήμερα είναι μία σύγχρονη, ραγδαία αναπτυσσόμενη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα στην οποία επικρατεί ο δυτικός τρόπος ζωής.

Αξιοθέατα:
Το Κρεμλίνο, η κόκκινη πλατεία και η γύρω περιοχή μαγνητίζουν τον επισκέπτη. Τα κόκκινα τείχη του Κρεμλίνου καταλαμβάνουν μία τεράστια τριγωνική επιφάνεια γεμάτη με εντυπωσιακά κτίσματα, φανταστικούς πύργους, πλήθος εκκλησιών και ανακτορικών κτιρίων. Το πλήθος των μνημείων είναι πραγματικά πολύ μεγάλο. Ενδεικτικά αναφέρουμε τους ναούς της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, του Ευαγγελισμού και του Αρχαγγέλου, το μεγάλο παλάτι, τον Πύργο του Σωτήρος, τον Αυτοκρατορικό Πύργο, το Καμπαναριό του Ιβάν του Μέγα. Δίπλα στα τείχη του Κρεμλίνου βρίσκεται η κόκκινη πλατεία, μία από τις τρεις μεγαλύτερες στον κόσμο. Στη βόρεια άκρη της δεσπόζει ο ναός του Αγίου Βασιλείου το χαρακτηριστικότερο σύμβολο της Μόσχας. Στην απέναντι πλευρά δίπλα στα κόκκινα τείχη το Μαυσωλείο του Λένιν, όπου φυλάσσεται η σωρός του.

Ο ναός του Ιησού του Σωτήρος, ο μεγαλύτερος στη
Ρωσία και ένας από τους μεγαλοπρεπέστερους στον πλανήτη. Το μέγεθός του επιβλητικό καθώς χωράει 10.000 άτομα. Η κατασκευή του διατάχθηκε από τον αυτοκράτορα Αλέξανδρο τον 1ο το 1812 αφιερωμένος στη νίκη των Ρώσων επι του Ναπολέοντα αλλά λόγω των απαιτήσεων της κατασκευής ολοκληρώθηκε σε περισσότερο απο 50 χρόνια. Εξωτερικά οι τοίχοι του καλύπτονται από μάρμαρο και οι 12 είσοδοι διακοσμούνται με υπέροχα αγάλματα αγίων. Εσωτερικά το ναό κοσμούν θαυμάσιες τοιχογραφίες και διάκοσμος από ημιπολύτιμους λίθους. Ο τρούλος του ναού είναι καλυμμένος με πλάκες χρυσού.

Το μετρό της Μόσχας, το μεγαλύτερο σε επιβατική κίνηση στον κόσμο, είναι πραγματικό αριστούργημα, ένα μεγάλο μουσείο. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1932 και με τη συμβολή διάσημων Ρώσων καλλιτεχνών κάθε σταθμός είναι διακοσμημένος μοναδικά. Επιπλέον εντυπωσιάζει τον επισκέπτη τόσο η δομή του, ακτινικές γραμμές που ενώνονται με μια κυκλική περιφέρεια, όσο και το πλήθος των επιβατών που εξυπηρετεί.
Η οδός Αρμπάτ, μία απο τις παλαιότερες περιοχές της Μόσχας. Εδώ ο επισκέπτης μεταφέρεται στη Μόσχα του 17ου και 18ου αιώνα καθώς η περιοχή είναι γεμάτη νεοκλασικά κτίρια της εποχής. Ακριβώς δίπλα, για τους λάτρεις του δυτικού πολιτισμού ο καθρέφτης της νέας εποχής, η νέα οδός Αρμπάτ με σύγχρονα καταστήματα, γεμάτη φώτα και επιγραφές νέον.
Η Μόσχα είναι γεμάτη αξιοθέατα, επισκευθείτε, το πανεπιστήμιο Lomonosov, το Μοναστήρι Νοβοντέβιτσι, το Μουσείο Πούσκιν, την κρατική πινακοθήκη Τρετιάκωφ.

Βουδαπέστη

Μια πόλη, τρία ονόματα. Η λοφώδης Βούδα στη δυτική όχθη του Δούναβη, η Οβούδα στα βορειοδυτικά και η πεδινή Πέστη στην ανατολική πλευρά. Η Βουδαπέστη, μητρόπολη 2 εκατομμυρίων κατοίκων, βρίσκεται στην καρδιά της Ευρώπης σε ίση απόσταση από τα Ουράλια και τον Ατλαντικό.

Οι τρεις πόλεις, που χτίσθηκαν στη διάρκεια 2.000 ετών, ενώθηκαν και έγιναν πρωτεύουσα το 1873. Τότε η Ουγγαρία είχε τριπλάσια έκταση, αλλά δεν ήταν ανεξάρτητη: αποτελούσε μέρος της Αυστροουγγαρίας.

Η πρωτεύουσα της Ουγγαρίας, ιδρύθηκε ως φρούριο από τους Ρωμαίους. Στα χρόνια που ακολούθησαν κυριεύτηκε από τον Αττίλα και τον 9ο αιώνα έγινε πρωτεύουσα του κράτους των Μαγυάρων. Η Βουδαπέστη καταστράφηκε το 1241 από τους Τατάρους, αλλά ανοικοδομήθηκε και κατά το 15o αιώνα γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη. Από το 1526 μέχρι το 1686 την κατείχαν οι Τούρκοι, ενώ από το 1944 μέχρι το 1945 που απελευθερώθηκε από το σοβιετικό στρατό, γνώρισε τον γερμανικό ζυγό.

Βούδα

Έστω και αν δεν προτίθεστε να επισκεφθείτε όλα τα αξιοθέατα που έχει να επιδείξει, είναι βέβαιο ότι θα περάσετε αρκετές ώρες εδώ, περπατώντας στα λιθόκτιστα δρομάκια της, απολαμβάνοντας ένα γεύμα σε κάποιο από τα stylish εστιατόρια ή απλά θαυμάζοντας τη θέα του Δούναβη και της απέναντι όχθης. Αρχίζοντας την περιήγησή σας στη Βούδα να θυμάστε ότι εδώ υπάρχουν τα πιο σπουδαία αξιοθέατα της πόλης. Μη φύγετε χωρίς να δείτε: το Κάστρο, την Εθνική Πινακοθήκη, το Ιστορικό Μουσείο και το Μουσείο Aquincum.

Σημείο αναφοράς για τους περισσότερους τουρίστες αποτελεί ο νεο-ρωμαϊκού ρυθμού Πύργος των Ψαράδων, που χτίστηκε στα τέλη του προηγούμενου αιώνα. Ονομάστηκε έτσι, γιατί η συντεχνία των ψαράδων ήταν αυτή που είχε αναλάβει τη φύλαξή του στα μεσαιωνικά χρόνια. Ο πύργος περιστοιχίζεται από 7 πυργίσκους που αντιπροσωπεύουν τις 7 φυλές των Mαγυάρων, λαός που κατέφτασε στην περιοχή τον 9ο αιώνα. Το σημείο προσφέρει θαυμάσια θέα. Μπορείτε να δείτε από εδώ τη Γέφυρα της Αλυσίδας –είναι η πρώτη γέφυρα που ένωσε τις δύο όχθες του Δούναβη-, το νησάκι Margarita που «αναπαύεται» στους κόλπους του ποταμού και το κτήριο του Κοινοβουλίου.

Επιβλητική δεσπόζει στο βόρειο τμήμα της συνοικίας του Κάστρου η εκκλησία του Μatthias, που ξαναχτίστηκε τον 19ο αιώνα πάνω στα ερείπια του αυθεντικού ναού του 13ου αιώνα και εξακολουθεί να αντικατοπτρίζει πιστά το πνεύμα του Μεσαίωνα. Η εκκλησία πήρε το όνομά της από το βασιλιά Matthias Corvinus, Ματίας ο Δίκαιος (βασιλιάς της Ουγγαρίας από το 1458 μέχρι το 1490). Αυτός ο νέο-γοτθικός ναός 700 ετών, έργο των πιο διάσημων καλλιτεχνών της εποχής, στεγάζει συλλογή και αντικείμενα από βασιλικές στέψεις πού πραγματοποιήθηκαν κατά καιρούς καθώς επίσης και θησαυρούς ιπποτών.

Ακριβώς έξω από το ναό δεσπόζει το άγαλμα του βασιλιά Stephen, του ισχυρού αυτού μονάρχη που επέβαλε τον καθολικισμό στους υπηκόους του και κατόρθωσε επί των ημερών του να κάνει την Ουγγαρία να συμβαδίζει με τον πολιτισμό της Δυτικής Ευρώπης.

Από εδώ εύκολα μπορείτε να ανηφορίστε στο λόφο Gellert hill. Προτείνουμε να επισκεφθείτε το 100 χρόνων περίφημο ξενοδοχείο Gellert με τα ξακουστά λουτρά. Η συγκεκριμένη περιοχή ήταν κάποτε ιδιαίτερα πυκνοκατοικημένη και μέχρι τη δεκαετία του 30 υποβιβασμένη. Τότε όμως ξεκίνησε να αναπτύσσεται με σχέδια που αφορούσαν στην εξυγίανση αστικών υποβαθμισμένων περιοχών.

Πέστη

Έξι γέφυρες ενώνουν τις δύο όχθες του Δούναβη. Με το που περάσει κανείς στην Πέστη, καταλαβαίνει αμέσως ότι πρόκειται για το σύγχρονο κομμάτι της Βουδαπέστης, εκεί όπου χτυπά η καρδιά της ουγγρικής πρωτεύουσας. Πολύβουες λεωφόροι, σημαντικά αξιοθέατα, κτήρια-μνημεία αρχιτεκτονικής, δεκάδες μουσεία, πολυτελή spa, εστιατόρια και cafe, συνθέτουν το προφίλ της.

Κορυφαίο αξιοθέατο στην Πέστη είναι το Ουγγρικό Κοινοβούλιο (το μεγαλύτερο της Ευρώπης), ένα μεγαλοπρεπές κτήριο που σχεδίασε ο Imre Steindl και αποπερατώθηκε το 1902.

Διαθέτει σχεδόν 700 όμορφα διακοσμημένες αίθουσες. Αλλά έχετε τη δυνατότητα να δείτε μόνο τρεις. Εδώ φυλάσσονται τα διαμάντια του Στέμματος. Φυγαδευμένα από την Ουγγαρία μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στα νησιά Fort Knox των ΗΠΑ μέχρι το 1978, φυλάσσονται στην Αψιδωτή Αίθουσα.

Το Εθνογραφικό Μουσείο, απέναντι από το Κοινοβούλιο, προσφέρει στους επισκέπτες ανάγλυφη εικόνα από την παραδοσιακή ζωή των Ούγγρων.

Η Βασιλική του Αγίου Στεφάνου είναι ορατή σε όλη τη Βουδαπέστη. Έξοχα φωτισμένη τη νύχτα είναι το πιο φωτογραφημένο αξιοθέατο της πόλης. Ο θόλος με τα 96 του μέτρα, έχει ακριβώς το ίδιο ύψος με το Κοινοβούλιο. Χτίστηκε μεταξύ του 1851-1905, σε σχήμα ελληνικού σταυρού και είναι έργο τριών αρχιτεκτόνων. Τα πιο χαρακτηριστικά σημεία του είναι ο αναγεννησιακός θόλος (μπορείτε να ανεβείτε στην κορυφή για φωτογραφίες), το μουμιοποιημένο δεξί χέρι του Αγίου Στεφάνου και το όργανο που περιλαμβάνει 5.898 αυλούς.

Άλλα αξιοθέατα στην Πέστη είναι:

– Η Μεγάλη Συναγωγή που έχει στοιχεία ρομανικού και μυριτανικού ρυθμού, το Εθνικό Μουσείο, το Μουσείο Εφαρμοσμένων Τεχνών, το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, το Εθνικό Θέατρο, η Κρατική Όπερα, το Σπίτι του Τρόμου (με εκθέματα που θυμίζουν εγκλήματα που διαπράχθηκαν από ο καθεστώς του σταλινισμού και του φασισμού), ο Ζωολογικός κήπος και η πλατεία Ηρώων (στο τέλος της οδού Andrassy) που κοσμείται με 36 κολόνες και 14 αγάλματα.

– Αν θέλετε να νιώσετε το σφυγμό της πόλης δεν έχετε παρά να πάτε στη Vaci Utca, ένας δρόμος σε δυο μέρη- το νότιο για τα ψώνια και το βόρειο για φαγητό και ποτό. Εδώ βρίσκεται ο σταθμός μετρό Vorosmarty Ter, το διασημότερο καφέ της πόλης Gerbeaud Cukraszda (από το 1858), το πολυκατάστημα Fontana, το κατάστημα με τα αυθεντικά κεραμικά Zsolnay, η εκκλησία του Αγίου Μιχαήλ και η μεγαλύτερη αγορά με φρούτα, λαχανικά, ψάρια, τυριά και πικάντικο σαλάμι Kolbasz. Σφύζει από ζωή μέρα- νύχτα και αποτελεί το εμπορικό και κοινωνικό κέντρο της πόλης.

– Είκοσι λεπτά με αυτοκίνητο από το κέντρο της Πέστης βρίσκεται το Πάρκο των Αγαλμάτων. Μια επίσκεψη θα σας πάει το χρόνο πίσω στην εποχή που οι κομμουνιστές διοικούσαν τη μισή Ευρώπη. Τα πιο σπουδαία αξιοθέατα: Ο Καρλ Μαρξ κι ένα βήμα πιο πίσω ο Φρίντριχ Ένγκελς, το Μνημείο Ουγγροσοβιετικής Φιλίας, τα τρία αγάλματα του Λένιν και εδώ στο ναό του κομμουνισμού θα βρείτε ν’ αγοράσετε αναμνηστικά απ’ όλο το σοβιετικό μπλοκ. Πριν φύγετε πιείτε ένα «Molotov Coctail».

Τι θα φάτε

Οι φίλοι του καλού φαγητού δεν πρόκειται να μείνουν παραπονεμένοι στη Βουδαπέστη. Λιχουδιές που πρέπει να δοκιμάσετε είναι:

– Συκώτι πάπιας τηγανισμένο στο λίπος του (Libamaj Zsirjaban).



– Πικάντικο λουκάνικο (kolbasz).

– Μοσχάρι με πάπρικα (Belszinzelet Modra).

– Χοιρινή μπριζόλα με σάλτσα μανιταριών (Bakonyi Sertesborda).

– Παραδοσιακό μοσχάρι γκούλας με καυτή σάλτσα πάπρικας (Marhaporkolt Tarhonyaval).

Να προτιμήσετε τις μπυραρίες, το φαγητό είναι πολύ οικονομικότερο τόσο σε ποιότητα όσο και σε ποσότητα συγκριτικά με Wendy’s, ΜcDonald’s κλπ. Να δοκιμάσετε οπωσδήποτε κρασί Tokaji (γλυκό λευκό), και Egri Bikaver (κόκκινο, το οποίο σημαίνει το «αίμα του ταύρου»). Τέλος, μην ξεχνάμε ότι η Ουγγαρία είναι η «Χώρα του Σαλαμιού», ζητείστε να δοκιμάσετε το σαλάμι “Pik”.

Πως θα πάτε

Η τιμή του αεροπορικού εισιτηρίου Αθήνα –Βουδαπέστη ανέρχεται περίπου στα €190 και μέσω πρακτορείου 495 ευρώ με εισιτήρια, 4 διανυκτερεύσεις σε ξενοδοχείο 5 αστέρων, ξεναγήσεις, εκδρομές, πρωϊνό και ημιδιατροφή σε τοπικά εστιατόρια. Το διεθνές αεροδρόμιο Ferihegy απέχει 24 χλμ. από την πόλη. Απαραίτητο το διαβατήριο.

Θεάματα

Το θέατρο, ο χορός και η όπερα είναι τέχνες που έχουν αναπτυχθεί πολύ στην Ουγγαρία. Πολλά είναι τα θέατρα και παρεμφερείς χώροι που φιλοξενούν καθημερινά πολιτιστικά events. Δείτε μια παράσταση οπερέτας στο Operetta Theatre (Nagymezo Utka 17) ή αν προτιμάτε το χορό, πηγαίνετε ως το Εθνικό Θέατρο Χορού (Szinhaz u. 1-3).

Κοντινές αποδράσεις

Για ρομαντικούς περιπάτους δεν υπάρχει καλύτερος προορισμός από το νησί Μαργαρίτα, μια ήρεμη, πράσινη όαση, καταμεσής του Δούναβη. Πήρε το όνομα του από την πριγκίπισσα Margit, κόρη του βασιλιά Bela του Δ΄, η οποία πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της εδώ στο παλιό μοναστήρι.

Στα 2,5 χλμ. του νησιού υπάρχουν: Δομινικανική και Φραγκισκανική εκκλησία, το πηγάδι Bodor, το συγκρότημα Palatinus με πισίνες και θερμά ιαματικά νερά, ο πύργος της υδροδεξαμενής (ο εξώστης του προσφέρει πανοραμική θέα σε όλο το νησί), το Εκατονταετές Μνημείο (που υπενθυμίζει την ένωση των Buda, Obuda και Pest) και το θρυλικό ξενοδοχείο Danubius Grand Hotel Margitsziget.

To παλαιότερο κτίριο του νησιού είναι η εκκλησία του Αγ. Μιχαήλ, που χτίστηκε τον 11ο αι. Ο ευκολότερος τρόπος για να πάτε στο νησί είναι το λεωφορείο 26 από το σταθμό Nyugati, o πιο απολαυστικός με πλοιάριο και ο καλύτερος τρόπος περιήγησης γίνεται με ιππήλατη άμαξα.

Δεκαεννιά μόλις χιλιόμετρα βόρεια της πόλης, βρίσκεται η γραφική πόλη Szentendre, όπου κυριαρχεί ο ρυθμός μπαρόκ. Στην «πόλη των καλλιτεχνών» -όπως την αποκαλούν- μπορείτε να φτάσετε είτε με ποταμόπλοιο είτε με τρένο. Αν τώρα έχετε περισσότερο χρόνο, μπορείτε να πάτε ως τη λίμνη Balaton ή να φθάσετε με ιπτάμενο δελφίνι στη Βιέννη που απέχει 250 χιλιόμετρα και τη Μπρατισλάβα.

Πραγματοποιώντας μια κρουαζιέρα στο Δούναβη θα την ευκαιρία να δείτε από άλλη οπτική τη Γέφυρα των Αλυσίδων, τη Γέφυρα της Ελισάβετ, τη Γέφυρα Μαργαρίτα και τη Γέφυρα Ελευθερίας, το Ουγγρικό Κοινοβούλιο, το νησί της Μαργαρίτας και την Ακαδημία Επιστημών. Επίσης το Δούναβη και τα αξιοθέατά του μπορείτε να τα απολαύσετε και από το τελεφερίκ του Κάστρο Βούδα.

Στην πρωτεύουσα της Ουγγαρίας θα περάσετε καλά αρκεί να έχετε στο νου σας τι πρέπει να αποφύγετε: Τους πορτοφολάδες, τους παράνομους ταξιτζήδες, το σταθμό Keleti τη νύχτα και τις γοητευτικές κλέφτρες που συχνάζουν σε μπαρ και κλαμπ.

Πολλές χρήσιμες διευθύνσεις και άλλες πληροφορίες για τη διαμονή, το φαγητό, τη διασκέδαση και τις περιηγήσεις σας θα βρείτε εδώ http://www.budapesthotelreservation.hu/

Αν ξέρετε γερμανικά, κάτι μπορεί να καταφέρετε, αλλιώς η νοηματική είναι και εδώ εξαιρετικά χρήσιμη. Η πλειοψηφία των Ούγγρων δεν γνωρίζει αγγλικά. Μην πάρετε ταξί από «πιάτσα» ή έξω από ξενοδοχείο. Είναι πανάκριβα και απευθύνονται σε αδαείς τουρίστες. Αν καλέσετε, είναι σαφώς πιο οικονομικά. Ολόκληρη η πόλη καλύπτεται από ένα εκτενέστατο δίκτυο συγκοινωνιών –μετρό, τραμ και λεωφορείων. Η κίτρινη γραμμή του Μετρό παρουσιάζει, εκτός της αξιοπιστίας της, και ιστορικό ενδιαφέρον, καθώς αποτελεί την παλαιότερη της ηπειρωτικής Ευρώπης –εγκαινιάστηκε το 1886.

Νόμισμα της Ουγγαρίας είναι το Φιορίνι. Διαφορά ώρας, μία ώρα πίσω από την Ελλάδα. Η τάση του ηλεκτρικού είναι 220V, όπως στην Ελλάδα. Τρόπος κλήσης από Βουδαπέστη προς Ελλάδα 0030+ το νούμερο που θέλουμε να καλέσουμε (σταθερό η κινητό). Από Ελλάδα προς Βουδαπέστη 00361 + το νούμερο που θέλουμε.

Η Βουδαπέστη δεν ξεχνιέται εύκολα. Δίκιο είχαν και την έλεγαν παλιά «Παρίσι της Ανατολικής Ευρώπης». Τι μας έμεινε από αυτό το ταξίδι; Η αρχοντική ομορφιά, τα αναζωογονητικά χαμάμ, οι εκδρομές στα πανέμορφα γειτονικά παραδουνάβια χωριά, το καλό φαγητό και η μοναδική χρυσαφένια λάμψη του Δούναβη την ώρα που δύει ο ήλιος…

Παρίσι

Έχει τραγουδηθεί από άπειρες ρομαντικές ψυχές. Ο Μάρλον Μπράντο χόρεψε το τελευταίο του ταγκό εκεί. Τα αρώματά του αποτελούν το μόνιμο συνοδό των πλέον κομψών γυναικών εδώ και χρόνια. Αποκαλείται «Πόλη του Φωτός» και δεν έχουν άδικο. Ο λόγος βέβαια για το Παρίσι που ίσως δεν θα υπήρχε χωρίς το Σηκουάνα.

Η ιστορία της πόλης ξεκινά από ένα μικρό νησί του ποταμού, το Ιλ ντε λα Σιτέ (νησί του Άστεως), πυκνοκτισμένο και προστατευμένο από τη φυσική του τάφρο. Από τον 12ο αι. το πανεπιστήμιο των Παρισίων δημιούργησε στην αριστερή όχθη μια από τις σημαντικότερες πνευματικές εστίες της χριστιανοσύνης και η μεσαιωνική του δόξα αποτυπώθηκε για πάντα στο όνομα της περιοχής, που αν και τα γαλλικά επικράτησαν των λατινικών από τον 17ο αι. η περίφημη αυτή γειτονιά ακόμα αποκαλείται Καρτέ Λατέν.


Η ιστορία του Παρισιού
Υπήρξε φυλάκιο των Ρωμαίων από το 55 π.Χ. με το όνομα Λουτέτσια και έγινε πρωτεύουσα των πρώτων Γάλλων βασιλέων από το 987 με την ονομασία Parisii. Βασιλείς και αυτοκράτορες άφησαν τη σφραγίδα τους στην πόλη. Το παλιό φρούριο του Φίλιππου Αυγούστου στεγάζει το σημερινό μουσείο του Λούβρου και η γέφυρα Πον Νεφ του Ερρίκου Δ΄ενώνει τη νησίδα Ιλ ντε λα Σιτέ με τις δυο όχθες του Σηκουάνα. Ο Ναπολέων είχε την ιδέα της κατασκευής της Αψίδας του θριάμβου για να γιορτάσει τις νίκες του. Τη μοναρχία αντικατέστησε η λαϊκή κυριαρχία με την αιματηρή Επανάσταση του 1789. Μετά την Επανάσταση άρχισε γενική αναμόρφωση της πόλης.

Από τον 14ο αιώνα ήταν η μεγαλύτερη πόλη της Ευρώπης (κάπου 70.000 ζούσαν μόνιμα και άλλες 20.000 περαστικοί, συνήθως έμποροι και τεχνίτες). Κατά τη διάρκεια της ιστορίας είδε τα ξύλινα και λιθόκτιστα σπίτια του να πυρπολούνται από φανατικούς θρησκευόμενους, να ερημώνονται από πανούκλες και χολέρες και να λεηλατούνται από ορδές μισθοφόρων πάσης φύσεως, ώσπου ένας Roi Soleil, ο Λουδοβίκος ΙΔ’, ο «Βασιλιάς Ήλιος», έκανε την πρώτη απόπειρα καταγραφής κτισμάτων, δασών, ποταμών και λιμνών του (φυσικά, για να τα φορολογεί καλύτερα) και στόλισε τα λιβάδια και τις λίμνες που τα περιέβαλλαν με λαμπρά ανάκτορα. Ήταν το ξεκίνημα της δημιουργίας του σημερινού Παρισιού.

Γνωστό λίκνο του πολιτισμού, έχει ταυτίσει το όνομά του με τις έννοιες κομψότητα, πολιτισμός, αλλά και αισθητική, αποτελώντας μια από τις λαμπρότερες πρωτεύουσες του κόσμου. Το Παρίσι είναι η μοναδική ευρωπαϊκή πρωτεύουσα που χτίστηκε για να είναι πρωτεύουσα. Το Βερολίνο, το Λονδίνο, η Βιέννη, η Μαδρίτη, η Μόσχα και τόσες άλλες πόλεις σχηματίστηκαν από τη συγκέντρωση μερικών χωριών της περιοχής που για κάποιο λόγο τράβηξαν το οικονομικό, πολιτικό η στρατιωτικό ενδιαφέρον των ισχυρών της εποχής τους κι έγιναν το κέντρο της χώρας. Το σημερινό Παρίσι σχεδιάστηκε, ρυμοτομήθηκε και χτίστηκε μετά τη Γαλλική Επανάσταση, αγνοώντας κάθε τι που προϋπήρχε, με στόχο να αποτελεί «μαρτυρία της θέλησης των τέκνων της να μεγαλουργούν και της εμπιστοσύνης των ηγετών τους να οραματίζονται». Αυτοί οι ηγέτες εκείνης της εποχής (19ος αι.) είχαν και κάτι άλλο στο μυαλό τους όταν έδιναν εντολή στον βαρόνο Hausman (Οσμάν) να χαράξει φαρδιές λεωφόρους και πλατείες στο κέντρο του Παρισιού: να μπορούν να καλπάσουν τα άλογα της Φρουράς και να διαλύσουν τα πλήθη αν αυτά αποφάσιζαν κάποιο πρωί να επαναλάβουν την Πορεία προς τη Βαστίλη η τον Γενικό ξεσηκωμό του 1802.

Το Παρίσι δεν μπορείς να το περιγράψεις. Αν δε το ζήσεις από κοντά δεν μπορείς να νιώσεις την αύρα του. Απλά το φαντάζεσαι. Πρέπει να περπατήσεις στις μποέμικες πλατείες του, να ποζάρεις για κάποιον ευτυχισμένο ζωγράφο και να δεις από κοντά τα περίφημα γαλλικά ρεστοράν για να πάρεις έστω και μία γεύση από αυτή τη μαγευτική πόλη, όπου η ομορφιά κυριαρχεί παντού. Αυτή η αίσθηση διαχέεται στον αέρα που αναπνέεις, καλώντας σε να περιπλανηθείς στους δρόμους και τις γειτονιές. Είναι αυτός ο αέρας που κάποιος δαιμόνιος επιχειρηματικός νους τον έκλεισε σε κονσέρβες που διατίθενται στα τουριστικά μαγαζιά της οδού Ντε Ριβολί.

Γεγονός είναι πάντως ότι τα 11,5 εκατ. των Παριζιάνων και οι μυριάδες των ξένων επισκεπτών απολαμβάνουν ένα πλήρες οδικό σύστημα (που βελτιώνεται καθημερινά), μια αλυσίδα μεγαλόπρεπων κτιρίων του περασμένου αιώνα αλλά και των πιο σύγχρονων, μια σειρά λεωφόρων με τέσσερις, πέντε ακόμα και έξι λωρίδες, μερικές από τις οποίες χωρίζονται από πανύψηλα δέντρα και ένα από τα πιο τέλεια στον κόσμο συστήματα επίγειας και υπόγειας κυκλοφορίας, που συμπληρώνεται με απέραντα γκαράζ ακόμα και κάτω από τον Σηκουάνα η τα Ηλύσια Πεδία.

Στην πόλη υπάρχουν τα ίχνη της παλαιότερης οικιστικής οργάνωσης. Γειτονιές μέσα στο άστυ, όπως η οδός Μουφτάρ με τη μόνιμη υπαίθρια λαϊκή αγορά, η πολυεθνική Μπελβίλ με το ανατολίτικο χρώμα και τις εξωτικές μυρωδιές, το πολυδαίδαλο Μπιτ ο Κάϊγ.

Ξενάγηση εξπρές
Το Παρίσι έχει κυκλοφοριακά ήθη φιλικά προς τους πεζούς, είναι σχετικά μικρό και μπορείς να το γνωρίσεις με τα πόδια. Η πόλη έχει ελλειψοειδές σχήμα, ο Σηκουάνας χωρίζει στα δυο τα είκοσι διαμερίσματα και στο μετρό ο ένας σταθμός από τον άλλο δεν απέχει πάνω από πεντακόσια μέτρα.

Ακολουθώντας το φυσικό άξονα που είναι το ποτάμι, ξεκινάμε από το νησί Σεν Λουί με τις αρχοντικές κατοικίες του 17ου αι., που κάποτε φιλοξενούσαν συνθέτες, ποιητές και την Καμίλ Κλοντέλ. Περπατάμε κατά μήκος της νότιας όχθης σε ατμόσφαιρα ρομαντική φορτισμένη με ιστορικές μνήμες. Από τη δυτική άκρη του νησιού το μάτι βλέπει από το Δημαρχείο μέχρι το Λούβρο. Αν ο καιρός είναι καλός στη γέφυρα που ενώνει τα δύο νησιά θα δείτε σαλτιμπάγκους και μουσικούς.

Περνώντας το νησί της Σιτέ θαυμάζουμε την Παναγία των Παρισίων ένα αριστούργημα γοτθικού ρυθμού. Η προσοχή μας πέφτει στις τερατόμορφες υδρορροές, στα γλυπτά πάνω από τα τύμπανα των θυρών και τις μεγάλες αντηρίδες στην πίσω πλευρά. Στο ίδιο νησί βρίσκεται και η Σαιντ Σαπέλ, ένα γοτθικό κομψοτέχνημα με υπέροχα βιτρό, η εκκλησία του βασιλιά Λουδοβίκου Θ΄. Η καλύτερη ώρα για να πάτε είναι το βράδυ για ν ακούσετε εξαίσια ζωντανή μουσική μπαρόκ. Ξεκινήστε όμως πριν δύσει ο ήλιος για ν απολαύσετε στο ναό τα αυθεντικά και παλαιότερα βιτρό του Παρισιού.

Βρισκόμαστε στον Κεραμεικό, όπου παλιά οι βασιλιάδες έκτιζαν τα παλάτια τους. Εδώ δεσπόζει το Μουσείο του Λούβρου. Σίγουρα θα πρέπει να δείτε τη Μόνα Λίζα κι άλλα περίφημα έργα της νεότερης ζωγραφικής, από τα αγάλματα οπωσδήποτε τα «Άλογα του Μαρλί» και φυσικά την Αφροδίτη της Μήλου (οι μισοί επισκέπτες μπαίνουν στο μουσείο γι αυτή), αλλά και τη Νίκη της Σαμοθράκης.

Αν σας κούρασε αυτή η περιήγηση βγαίνοντας από το μουσείο ρίξτε μια τελευταία ματιά στην Γυάλινη Πυραμίδα του Πέι. Παρά τις μεγάλες αντιδράσεις που ξεσήκωσε την εποχή κατασκευής της, έχει ενσωματωθεί αρμονικά στον περιβάλλοντα χώρο. Διασχίστε την Τετράγωνη Αυλή (έξοχο δείγμα αρχιτεκτονικής και γλυπτικής μπαρόκ) και ακριβώς στο απέναντι πεζοδρόμιο αράξτε στο Fumoir, ένα καφενείο- εστιατόριο πολύ της μόδας. Παραγγείλετε ένα καλό τσάϊ η ένα ποτήρι κρασί κι απολαύστε το σε καναπέδες τσέστερφιλντ η σε δερμάτινη πολυθρόνα .

Στη συνέχεια μπορείτε να πάτε στον κήπο του Κεραμεικού που θεωρείται παράδεισος των ερωτευμένων και φτάνει μέχρι την πλατεία Κονκόρτ. Εκεί στην επανάσταση στήθηκε η λαιμητόμος με την οποία εκτελέσθηκαν ο βασιλιάς και η βασίλισσα. Στο κέντρο της βρίσκεται ο περίφημος οβελίσκος του Λούξορ, προσφορά στη Γαλλία το 1829 από τον κυβερνήτη της Αιγύπτου Μοχάμεντ Άλι. Αμέσως μετά αρχίζει η Λεωφόρος των Ηλυσίων Πεδίων που τελειώνει στην Αψίδα του Θριάμβου. Αν θέλετε να κάνετε ένα διάλειμμα από την ξενάγηση, στη λεωφόρο υπάρχουν πολλά ακριβά καταστήματα και καφενεία που είναι γεμάτα από τουρίστες.

Απέναντι από τον Πύργο του Άϊφελ υπάρχει ένα σχεδόν άγνωστο αλλά πολύ αξιόλογο μουσείο, το Μουσείο Γκιμέ, όπου εκτίθενται έργα ασιατικής τέχνης από την Ινδία και την Ιαπωνία. Πολύ κοντά είναι το δάσος της Βουλόνης κι αν σας το επιτρέπει ο καιρός μπορείτε ν απολαύσετε μια βαρκάδα στην πανέμορφη λίμνη του.

Βόλτα στο Σηκουάνα
Ο Σηκουάνας είναι το κύριο σημείο αναφοράς για την πόλη και τη χωρίζει σε δυο βασικές περιοχές, τη δεξιά στη βόρεια πλευρά και την αριστερή στη νότια πλευρά του ποταμού. Ένας άλλος διαχωρισμός του Παρισιού έχει σχέση με την ιστορία του. Η ανατολική συνδέεται με την παλιά πόλη, ενώ η δυτική με τον 19ο αι. και μετά.

Ξεκινώντας από τη γέφυρα Γκρενέλ ως τη γέφυρα Κονκόρτ θα δείτε τον Πύργο του Άϊφελ, το Πτι Παλαί (σήμερα Μουσείο Εικαστικών τεχνών), το Γκράν Παλαί (στεγάζει εκθέσεις και ένα μουσείο επιστημών), το Παλαί ντε Σοκτό (μουσείο με γλυπτά του Μπουρντέλ). Από τα σύγχρονα κτίρια μας αποσπά την προσοχή το Παλαί ντε Σαγιό (με τις καμπύλες πτέρυγες και τα αψιδωτά σιντριβάνια) , το κυκλικό Μαιζόν ντε Ραντιό Φρανς (μέγαρο της Ραδιοφωνίας) και οι ουρανοξύστες της αριστερής όχθης. Οι ενδιάμεσες έξι γέφυρες κοσμούνται με πολλά μνημεία, όπως το άγαλμα του Βέντερκινχ, του στρατιώτη Ζουάβου και η Φλόγα της Ελευθερίας.

Αφήνοντας δεξιά μας το ανάκτορο του Λουδοβίκου ΙΔ΄ που τώρα χρησιμοποιείται ως Βουλή των Αντιπροσώπων, φθάνουμε στην ιστορική καρδιά του Παρισιού. Από τη γέφυρα Κονκόρτ ως τη γέφυρα Συλί αριστερά μας βρίσκεται ο Κήπος του Κεραμεικού, το Λούβρο και το Σαιν Ζερβαί, ενώ δεξιά είναι το μουσείο Ορσαί, το Νομισματοκοπείο και η Παναγία των Παρισίων. Στο κέντρο βρίσκεται η νησίδα Ιλ ντε λα Σιτέ κι αμέσως μετά το Ιλ Σαιν Λουί.

Στο Ιλ ντε λα Σιτέ αξίζει να κάνετε ξεχωριστή περιήγηση γιατί οι καταβολές του Παρισιού βρίσκονται εκεί. Κύρια αξιοθέατα εκτός από την Παναγία των Παρισίων, η εκκλησία Σαιντ Σαπέλ με τα φημισμένα βιτρό, το Μέγαρο της Δικαιοσύνης, το αρχηγείο της Αστυνομίας, το άγαλμα του Καρλομάγνου, η Κονστερζερί (παλιές φυλακές) κι ένα πολύχρωμο παζάρι λουλουδιών και πουλιών. Εκεί βρίσκεται και το Point Zero (Σημείο Μηδέν) απ όπου μετριούνται όλες οι χιλιομετρικές αποστάσεις στη Γαλλία.

Αν δεν πάτε να δείτε το μεγαλοπρεπή καθεδρικό ναό Νοτρ Νταμ ντε Παρί (Παναγία των Παρισίων) είναι σα να μη πήγατε στο Παρίσι. Το θεμέλιο λίθο του έθεσε, στη θέση ενός ρωμαϊκού ναού αφιερωμένου στο Δία, ο πάπας Αλέξανδρος Γ’ το 1163 και χρειάσθηκαν 170 χρόνια για να ολοκληρωθεί αυτό το γοτθικό αριστούργημα. Στην ξενάγηση σας στο ναό να δείτε οπωσδήποτε τη δυτική πρόσοψη με τις τρεις πύλες, τις χρωματιστές ροζέτες, τις αντιρήδες του Ζαν Ραβί που έχουν άνοιγμα 15 μέτρα και τις γλυπτές υδροροές στη στοά Σιμιέρ. Για να θαυμάσετε τη θέα που απολάμβανε ο Κουασιμόδος πρέπει ν ανεβείτε περισσότερα από 350 σκαλιά.

Στο περιστύλιο της Παναγίας των Παρισίων έχει γραφτεί το πιο σπουδαίο μεσαιωνικό ρομάντσο με πρωταγωνιστές έναν μοναχό ονόματι Αβελάρδο και την Ελοίζα, κόρη αξιωματούχου της Εκκλησίας Ο Αβελάρδος υπήρξε δάσκαλος της 17χρονης τότε μαθήτριας Ελοίζας και την ερωτεύτηκε. Όμως όταν το έμαθε ο πατέρας της διέταξε τον ευνουχισμό του, ενώ η Ελοϊζα κατέφυγε σε μοναστήρι.

Όσο βρίσκεστε κοντά στο Ιλ ντε λα Σιτέ μπορείτε να κάνετε μια βόλτα στο Μαραί, που έμεινε ανεπηρέαστο από το χρόνο. Οι κάτοικοί του αποτελούν ένα πολιτιστικό μίγμα από εβραίους, χριστιανούς και μουσουλμάνους. Μια ιστορική περιοχή με πινακοθήκες, εστιατόρια, πολυτελή καταστήματα ρούχων και αναπαλαιωμένα κτίρια. Ανάμεσα τους το La Belle Hortense στέκι των διανοούμενων και απέναντι του το Au Petit A Cheval, ένα μπριστρό του 1904, κατ εξοχήν στέκι των gay. Εκεί βρίσκετε το Δημαρχείο, το μουσείο Πικάσο, το σπίτι του Βίκτορα Ουγκό, η Λαϊκή Όπερα της Βαστίλης (κάθε άλλο παρά λαϊκή είναι με τόσο ακριβό εισιτήριο), η στήλη του Ιουλίου με το «άγαλμα του πνεύματος της ελευθερίας» στην κορυφή της και το μουσείο Καρναβαλέ όπου εκτίθενται εκθαμβωτικά έργα. Σ αυτή την περιοχή ανάμεσα Charlot και Bretagne βρίσκεται η πιο παλιά αγορά του Παρισιού, που χρονολογείται από την εποχή του Λουδοβίκου ΧΙΙΙ. Στους πάγκους θα δείτε από στρείδια και τυριά μέχρι είδη από την Ανατολή.

Είμαστε στη δεξιά όχθη. Δίπλα βρίσκεται το ριζοσπαστικό πολιτιστικό κέντρο Μπομπιντού (Μπομπούρ) έργο του διάσημου Ιταλού αρχιτέκτονα Ρέντζιο Πιάνο με το μουσείο Μοντέρνας Τέχνης και η αγορά των Αλ, όπου τα παλιά μανάβικα αντικατέστησαν μπουτίκ και πολυκαταστήματα. Προχωρώντας με τα πόδια φθάνουμε στο Λούβρο κι από εκεί βρισκόμαστε στη συνοικία της Όπερας, όπου εκτός από το πομπώδες κτίριο, που μοιάζει με μία τεράστια γαμήλια τούρτα, πρέπει να επισκεφθείτε την εκκλησία Μαντλέν που έχει πλούσιο διάκοσμο από μάρμαρο και φύλλα χρυσού.

Τα Ηλύσια Πεδία είναι η πιο γνωστή και πιο όμορφη λεωφόρος στην Ευρώπη. Εκεί έγιναν οι επινίκιες στρατιωτικές παρελάσεις των δυο Παγκόσμιων Πολέμων, εκεί και η παρέλαση για τα 200 χρόνια από τη Γαλλική Επανάσταση. Μια λεωφόρος 325 χρόνων που δεν έχει χάσει διόλου τη γοητεία της και είναι έτοιμη κάθε στιγμή να ξελογιάσει τους περιπατητές της. Τα Ηλύσια Πεδία δημιουργήθηκαν το 1670 για να ενώσουν το Λούβρο που τότε ήταν βασιλική κατοικία με τους κήπους του Κεραμεικού. Σήμερα εδώ βρίσκεται η πρωθυπουργική κατοικία, γνωστή ως Ελιζέ Παλάς.

Καταλήγει στην κυκλική πλατεία Ρον Πουάν ντε Σανζ Ελυζέ που είναι φυτεμένη με καστανιές και λουλουδιασμένα παρτέρια. Τα αξιοθέατα σ αυτή την περιοχή είναι:

- Η Αψίδα του Θριάμβου.

- Το Γκραν Παλαί.

- Το Πτι Παλαί.

- Το Ανάκτορο των Ηλυσίων.

- Η Πλατεία Σαρλ ντε Γκολ (Ετουάλ).

Στην απέναντι όχθη πρέπει οπωσδήποτε να δείτε τον Πύργο του Άιφελ και να επισκεφθείτε τρεις συνοικίες: Βοτανικό κήπο, Λουξεμβούργο και Μον Παρνάς. Στο Βοτανικό κήπο κύρια αξιοθέατα είναι η υπαίθρια αγορά στην οδό Μουφτάρ και το Μουσουλμανικό Ινστιτούτο. Στη συνοικία του Λουξεμβούργου ξεχωρίζουν ο κήπος, το ανάκτορο και η κρήνη των Μεδίκων.

Ο Πύργος του Άϊφελ βρίσκεται στη συνοικία των Απομάχων. Σχεδιάστηκε για τη Διεθνή Έκθεση του 1889 από το μηχανικό Γκυστάβ Εφέλ, ο οποίος επικρίθηκε σφόδρα γι αυτό το «τερατούργημά». Χαρακτηριστικό είναι ότι ο ποιητής Πολ Βερλαίν …άλλαζε δρόμο για να μη το βλέπει και η αριστοκρατία της εποχής τον αποκάλεσε υποτιμητικά «μια άσχημη και κακόγουστη ξύστρα για μολύβια». Σήμερα μπορούμε να φανταστούμε το Παρίσι χωρίς τον Πύργο του; 700 σκαλοπάτια οδηγούν στον πρώτο όροφο, όπου υπάρχει το φημισμένο εστιατόριο Ιούλιος Βερν. Ο τρίτος όροφος βρίσκεται στα 274 μ. κι όταν ο καιρός είναι ιδανικός βλέπει κανείς 72 χλμ. μακριά. Τις μέρες με ομίχλη προτιμείστε το δεύτερο επίπεδο. Η κορυφή βρίσκεται στα 305 μέτρα, συνολικά τα σκαλοπάτια του είναι 1.652 και φυσικά υπάρχει ανελκυστήρας για τους τουρίστες.

Αν θέλετε ν αποφύγετε τις ορδές των τουριστών δοκιμάστε μια βόλτα που είναι άγνωστη στον πολύ κόσμο: Το Canal Saint Martin με τις γαλήνιες όχθες, τους φιδίσιους ελιγμούς και τις γραφικές γέφυρες είναι ένα μικρό ταξίδι στο χρόνο. Αποτελεί το τέλειο σκηνικό για μια ρομαντική βαρκάδα. Για να ζήσετε αυτή την ατμόσφαιρα θα επιβιβασθείτε στις γόνδολες που ξεκινούν από τη 13 quai la Loire, στη La Villete.

Μη φύγετε από το Παρίσι χωρίς να πάτε στη Μονμάρτρη, που στεφανώνει η ρωμανο-βυζαντινή εκκλησία, η «ζαχαρένια» για πολλούς Σακρέ Κερ. Εκεί είναι οι υπαίθριοι ζωγράφοι που μεγαλουργούν, εκεί και η Μπατό Λαβουάρ καλλιτεχνική Μέκκα της πόλης και το Μουλέν Ρουζ. Μη φοβηθείτε το ύψωμα. Για τους βαρεμένους υπάρχει τελεφερίκ.

Αν σας περισσεύει κι άλλος χρόνος να πάτε στο πάρκο Λα Βιλέτ, ένα χώρο με επιστημονικά, τεχνολογικά και μουσικά αξιοθέατα σε μια υπερυψωμένη έκταση 88 στρεμμάτων. Κι αν σας αρέσουν τα μοντέρνα σύμβολα, τα γλυπτά και τα συντριβάνια να επισκεφθείτε τη Λα Ντεφάνς, όπου εργάζονται 100.000 άνθρωποι και κατοικούν 20.000.

Μία άλλη πρόταση είναι ο περίπατος στο κοιμητήριο Περ Λασέζ. Μπορεί ν ακούγεται μακάβριο, αλλά μ ένα χάρτη στο χέρι θα ξεναγηθείτε στους τάφους του Μολιέρου, της Έντιθ Πιαφ, του Γκέρτρουντ Στάϊν, του Όσκαρ Γουάϊλντ και του Τζιμ Μόρισον.

Όλες οι χρήσιμες πληροφορίες
Ονειρεύεστε ένα ταξίδι στην Πόλη του Φωτός; Μάθετε όλα όσα πρέπει να ξέρετε για να απολαύσετε το πιο ρομαντικό και συγχρόνως το πιο προχωρημένο πρόσωπο του Παρισιού.

- Βρίσκεται στα βορειοανατολικά της Γαλλίας και είναι πρωτεύουσα της χώρας και του διαμερίσματος lle de France. Με τα προάστια ο πληθυσμός φθάνει τα 11,5 εκατομμύρια.

- Το διεθνές αεροδρόμιο Charles de Gaulle είναι 17 χλμ. βόρεια από το Παρίσι. Για να πάτε στην πόλη μπορείτε να πάρετε τις γραμμές 350 και 351 του λεωφορείου RoissyBuss. Αναχωρεί κάθε 15 λεπτά και η διαδρομή είναι περίπου 45 λεπτά. Τα τρένα RERB εξπρές αναχωρούν κάθε 15 λεπτά. Για ταξί τηλεφωνείστε στο +33 14126 6666. Από το αερoδρόμιο Orly λεωφορεία και τρένα φεύγουν κάθε 10 λεπτά, ενώ υπάρχει λεωφορείο που πάει στο αεροδρόμιο Charles de Gaulle.

- Καλέστε το 0033 για Γαλλία και στη συνέχεια το 1 για Παρίσι. Για να τηλεφωνήσετε από Ελλάδα πληκτρολογείστε 0030+10 (αν τηλεφωνείτε από Αθήνα) + τον αριθμό του συνδρομητή.

- Το Παρίσι έχει -1 ώρα διαφορά από την Ελλάδα.

- Η καλύτερη εποχή για να πάτε είναι η άνοιξη, που η αύρα της εποχής κάνει την πόλη πανέμορφη. Ο Αύγουστος είναι μήνας διακοπών για τους Παριζιάνους και μερικά καταστήματα είναι κλειστά.

- Σεπτέμβριο και Οκτώβριο είναι ο μήνας αιχμής για τους τουρίστες.

- Το χειμώνα πληθαίνουν οι πολιτιστικές εκδηλώσεις.

- Γραφείο Τουρισμού: 127 avenue des Chaps Elysse. Τηλέφ. +33 1 49 525354.

- Τηλέφωνα Άμεσης Ανάγκης: Αστυνομία 17. Ασθενοφόρο 15. Ταξί: +33 4845 858585 και +33 4241 5050.

- Οι δημόσιες τουαλέτες λειτουργούν με κέρματα και διαθέτουν μέχρι και μουσική. Στα μπαρ οι περισσότερες είναι τουρκικού τύπου.

- Οι αεροπορικές εταιρίες Air France (τηλ. 210 9601100), Ολυμπιακή (τηλ. 210 9666666) και «Hellas Jet» (τηλ. 210 74 57 700 e-mail: imformation@hellas-jet.com) έχουν καθημερινές πτήσεις από την Αθήνα για το Παρίσι. Η πτήση διαρκεί 3.30 ώρες. Η Lufthansa πετάει μέσω Φρανκφούρτης και η Austrian μέσω Βιέννης. Εμείς πετάξαμε με την Hellas Jet και νιώσαμε να απογειώνει τις απαιτήσεις: Δερμάτινα καθίσματα και ευρυχωρία, ανατομικά προσκέφαλα, τηλεόραση, οκτώ κανάλια ραδιοφώνου.

- Το πρακτορείο που ανέλαβε την παραμονή μας και τις ξεναγήσεις: Love Island Travel. 3ης Σεπτεμβρίου 134, Αθήνα Τηλ. 210 88 20 101

- Το διαβατήριο δεν θα σας χρειαστεί. Για τους πολίτες της Ε.Ε. είναι αρκετή η αστυνομική ταυτότητα.

- Η πρεσβεία της Γαλλίας στην Ελλάδα βρίσκεται: Βασιλίσσης Σοφίας 7, τηλ. 210 339 1000. Η πρεσβεία της Ελλάδας στο Παρίσι: 17 rue Auguste Vacquerie, 75016, τηλ. 0033 1 47 23 7228.

- Ο καλύτερος χάρτης για την πόλη θεωρείται ο Paris Michelin.

- Το μετρό είναι πολύ καλή λύση για τις μετακινήσεις σας. Εκτείνεται σε όλη την πόλη, ακόμα και σε απομακρυσμένες περιοχές. Αν σκοπεύετε να κάνετε πολλές διαδρομές σας συμφέρει ν αγοράσετε δεσμίδα των 10 εισιτηρίων. Μία άλλη επιλογή είναι να χρησιμοποιήσετε την κάρτ οράνζ, που ισχύει σε μετρό, σιδηρόδρομο και λεωφορεία για απεριόριστες διαδρομές. Έχει διάρκεια μιας εβδομάδας η ενός μήνα. Υπάρχει επίσης η κάρτα Παρί Βιζίτ που ισχύει για πέντε μέρες και απεριόριστες διαδρομές με όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Για μία μόνο μέρα ενδείκνυται να χρησιμοποιήσετε την κάρτα Φορμίλ 1, που ισχύει σε όλα τα μέσα συγκοινωνίας. Αν θέλετε να κινηθείτε έξω από την πόλη υπάρχει το σιδηροδρομικό δίκτυο προαστίων RER, που έχει σχετικά ακριβό εισιτήριο. Τα ταξί είναι άφθονα στο Παρίσι, οι τιμές τους όμως είναι τσουχτερές.

- Αν θέλετε να γνωρίσετε την πόλη πάνω σ ένα ποδήλατο η εταιρία RATP νοικιάζει ποδήλατα. Η γαλλική πρωτεύουσα διαθέτει πάνω από 150 χλμ. ποδηλατόδρομου.

- Αν θέλετε να ξεναγηθείτε βυθισμένος στο κάθισμα μιας πολυτελούς λευκής λιμουζίνας και να πίνετε ταυτόχρονα το ποτό σας το όνειρο απέχει ένα τηλεφώνημα μακριά. Μπαίνοντας στο κινητό ανάκτορο σας προσφέρουν ένα ποτήρι εκλεκτή γαλλική σαμπάνια, οι εικόνες που προβάλλονται σε DVD σας δίνουν μια πρώτη γεύση τι πρόκειται να δείτε και ο σοφέρ σας οδηγεί στα αξιοθέατα που θέλετε να απολαύσετε. Μπορείτε να κάνετε μια στάση σ ένα εστιατόριο υψηλής προστιθέμενης γαστριμαργικής αξίας η όπου αλλού εσείς επιθυμείτε (ας πούμε στο Miss China Beaty για μασάζ η στα show rooms διάσημων οίκων μόδας). Η τελετή κλείνει με το αναμνηστικό δώρο που σας προσφέρουν για το Luxury Tour στην Πόλη του Φωτός. Πληροφορίες: 0033 147 00 90 85. E-mail: info@art-process.com

- Αν θέλετε να δείτε την πόλη «αφ υψηλού» μ ένα τηλεφώνημα στο 01 48 35 90 44 θα κάνετε πτήση με ελικόπτερο για 25 λεπτά. Η αξέχαστη εμπειρία θα σας στοιχίσει περίπου 150 ευρώ το άτομο.


- Αν είστε μικρή παρέα υπάρχει η λύση της ενοικίασης αυτοκινήτου minibus.

- 144 είναι τα μουσεία στο Παρίσι. Ανάμεσα τους και αρκετά με παράξενα εκθέματα. Αν ψάχνετε κάτι το διαφορετικό επισκεφθείτε το Μουσείο Καπνού (σκαλιστές πίπες), το Μουσείο Τσαγιού (500 ποικιλίες) και το επταώροφο Μουσείο Ερωτισμού (κοντά στο Μουλέν Ρουζ).

- Μη βιαστείτε ν αγοράσετε γκραβούρες από τα υπαίθρια βιβλιοπωλεία στο Σηκουάνα. Πάτε Σαββατοκύριακιο στην αγορά Πορτ ντε Μοντρέιγ και θα βρείτε βιβλία με δεκάδες γκραβούρες άνω των 100 ετών, όσο θ αγοράζατε τη μία στο Σηκουάνα.

- Αν είναι Κυριακή πάτε να χαζέψετε στα παλιατζίδικα της Πορτ ντε Κλινιανκούρ (ένα Παρισινό Μοναστηράκι).

- Οι κλεπτομανείς δε χρειάζεται να το διακινδυνεύσουν: Το Paris Ricardy στο Παλαί διαθέτει πιάτα, σταχτοδοχεία και φλιτζάνια με το λογότυπο διάσημων ξενοδοχείων, εστιατορίων και αεροπορικών εταιριών.

- Θα προετοιμαστείτε κατάλληλα γι αυτό το ταξίδι αν παρακολουθήσετε την ρομαντική κομεντί Αμελί και την ταινία «Πριν το ηλιοβασίλεμα» με τον Ιθαν Χοκ και τη Ζιλί Ντελπί. Ακόμα καλύτερα θα είναι αν διαβάσετε και το βιβλίο «Παρίσι- Αθήνα» του Βασίλη Αλεξάκη, εκδόσεις Εξάντας.

Οι must διευθύνσεις

Ξενοδοχεία:
- Tim Hotel. Η είσοδος του βλέπει στην πλατεία Emile Goudeau και η θέα από τα δωμάτια είναι εξαιρετική.

- Terrass Hotel. Πολυτελείας με ταράτσα για να έχετε το Παρίσι στα πόδια σας.

- Hotel Costes. Πελάτες του ηθοποιοί, μοντέλα, διανοούμενοι και τραγουδιστές..

- Hotel Ritz. 142 δωμάτια και 45 σουίτες στην Place Vendome, στην καρδιά της πόλης.

- Grandes Ecoles. Οικονομικό με κήπο που θυμίζει Μεσαίωνα.

- Plazza Athenee. Δίπλα στους οίκους μόδας. Έχει φιλοξενήσει διασημότητες από τη Ναόμι Κάμπελ μέχρι τον Μπιλ Κλίντον.

- Hotel Saint Merry. Το στέκι των ρομαντικών.

- Le Laumiere. Συνδυάζει ησυχία, περιποίηση, καλή τιμή.

- Villa Beaumarchais. Ατμόσφαιρα πολυτέλειας και άνεσης.

- Hotels Particuliers. Το πιο ιστορικό ξενοδοχείο της πόλης.

- Pavillon de la Reine. Αριστοκρατικό περιβάλλον με τζάκι, χαλιά, μοβ βελούδο και ταφτά.

- Au Paris France Hotel. Παραδοσιακό, φιλικό, χτισμένο την εποχή της Μπελ Επόκ.

- Picard Hotel. Οικονομικό με πολλά αξιοθέατα της πόλης κοντά σας.

- Four Seasons Hotel Gerge V. Ανακαινισμένο κτίσμα του 1928 με 245 πολυτελή δωμάτια και 60 σουίτες.

- Hotel Lancaster. Έχει φιλοξενήσει μυθικές προσωπικότητες, όπως Γκρέις Κέλλυ και Γκρέτα Γκάρμπο.

- Bel Ami. Συνδυασμός ρομαντικής ατμόσφαιρας με το πιο προχωρημένο ντιζάϊν.

Εστιατόρια:

Το Παρίσι έχει να επιδείξει την πιο haute κουζίνα και τα πιο διάσημα εστιατόρια του κόσμου. Του γεύματος προηγείται ένα απεριτίφ.

- Brasserie Lipp. Το στέκι του Χέμινγουέϊ και του Φιτζέρλαντ.

- Man Ray. Γεμιστό κουνέλι με άγρια μανιτάρια σε εξωπραγματικό περιβάλλον.

- La Perouse. Ο Εμίλ Ζολά και ο Βίκτωρ Ουγκώ ήταν τακτικοί θαμώνες του. Σπάνιες θαλασσινές γεύσεις.

- Alain Ducasse. Δοκιμάστε αρνάκι γάλακτος με λαχανικά και σούπα από αστακό. Αν σας αρέσουν οι παράξενες γεύσεις ζητείστε τηγανισμένα φρούτα. Λεπτομέρεια: Κάντε κράτηση δέκα μέρες πριν!

- Chez Janou. Ατού η σούπα ψαριών και η αξιόλογη κάβα κρασιών.






- Georges στο κέντρο Πομπιντού. Προσφέρει τον παραδοσιακό γαλλικό λαγό, αλλά και τη θέα όλου του Παρισιού από τις τζαμαρίες του.

- Cafe de Flore. Ο «μύθος» της πόλης.

- Le Train Bleu. Σκηνικό μπελ επόκ και χορταστικό μενού.

- La verte Tige. Περσικό εστιατόριο, ιδανικό για χορτοφάγους. Δοκιμάστε εσπινάδα (εξαιρετικό μίγμα από σπανάκι, σκόρδο, τηγανητά κρεμμύδια και γιαούρτι).

- Auberge Niclas Flamel. Στεγάζεται σε κτίριο του 1409 και φημίζεται για το φουαγκρά au caramel.

- Le Pre Catelan. Πανάκριβο, στο δάσος της Βουλόνης σ ένα μαγευτικό περιβάλλον με λίμνες, καταρράκτες και πευκοδάσος.

- Jo Goldenberg. Ο «θρύλος» του Παρισιού. Πελάτες του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο πρωθυπουργός, πολιτικοί και καλλιτέχνες.

- Le Pettit Marche. Η οικονομική λύση.

- Baracana στο Μαραί. Προσφέρει μπούτι από αρνάκι al cassoulet και φρέσκα λαχανικά.

- Pitchi Pol. Μπορείτε ν απολαύσετε καπνιστή ρέγκα, χαβιάρι και σολομό.

- R’ Aliment στη rue Charlot. Σερβίρει καταπληκτικές σαλάτες.

- Appart’the. Φτιάχνει σπιτικές τάρτες.

Μαζί με τον αέρα, το νερό και το κρασί, τα καφέ παραμένουν μία από τις βασικές χαρές του Παρισιού. Αγαπημένος καφές των Γάλλων είναι ο εσπρέσο. Ο cafe noir η express είναι ένας μικρός εσπρέσο χωρίς γάλα.Ο cafe creme είναι καφές με γάλα χτυπημένο στον ατμό η με κρέμα. Ο cafe au lait έχει άφθονο ζεστό γάλα με λίγο καφέ και σερβίρεται σε κούπα.

- Στο Water bar στο υπόγειο της Colette θα απολαύσετε ένα από τα εκατοντάδες εμφιαλωμένα νερά απ όλο τον κόσμο.

- Στη γειτονιά της Σορβόνης, στο 2 bis της οδού Ντεζ Εκόλ βρίσκεται ένα οικείο μπιστρό για φαγητό και καφέ, που ιδιοκτήτης του είναι ένας Έλληνας.

Shopping:

Περπατώντας στους δρόμους θα αντιληφθείτε πλήρως την έννοια της γαλλικής φινέτσας. Στην εκλεκτική avenue Montaigne θα κάνετε αγορές με υψηλό κριτήριο αισθητικής. Εκεί θα βρείτε τις μπουτίκ όλων των διασήμων.

- Printemps. Μεγάλη ποικιλία καλλυντικών.

- CREED. Ο προσωπικός αρωματοποιός της βασίλισσας Βικτόρια και της πριγκίπισσας Γκρέϊς φτιάχνει τις πιο πολύτιμες εσάνς. Θα κάνουν αυτή που ταιριάζει στην προσωπικότητά σας.

- Aux Comptoirs du Chineur. Αντικείμενα της δεκαετίας του ’50.

- Andre Bissonet. Για συλλέκτες μουσικών οργάνων.

- Ebume. Έθνικ κατάστημα με βούδες, αγάλματα και αντικείμενα από αρχαίες βιρμανικές τελετές.

- Les Indiennes. Αυθεντικά μουσειακά αντικείμενα, μαντίλια, χαλιά με φοίνικες.

- Babylone στη rue Francs Bourgeois. Κολιέ και σκουλαρίκια από κόκκινους λίθους εμπνευσμένα από τη Φρίντα Κόλο.

- La Chaume. Το πιο υπέροχο ανθοπωλείο του πλανήτη.

Αν σας αρέσει το ψάξιμο στα παριζιάνικα μαγαζιά μπορείτε να βρείτε απροσδόκητους θησαυρούς.

Διασκέδαση:

- Buddha Bar. Διασκεδάζεις και γευματίζεις κάτω από το βλέμμα ενός τεράστιου Βούδα.

- Batofar. Ναός της techno. 6 χρόνια φέρνει τους καλύτερους d.j. του κόσμου

- Appast’ the. Cafe που φημίζεται για το εξαιρετικό του τσάϊ και τις γευστικές τούρτες.

- Le Belle Hortense. Ένα από τα διάσημα λογοτεχνικά cafe της πόλης.

- Andfy Wahloo Cafe Bar. Διάκοσμος από το Μαρόκο και εξαιρετικά κοκτέϊλς.

- Bofinger στο Μαραί. Η πιο παλιά μπυραρία της πόλης με φρέσκους θαλασσινούς μεζέδες.

- Le Studio. Μεξικάνικη κουζίνα και καταπληκτική pina colada.

- Bario Latino. Με νοτιοαμερικανικές και αραβικές επιρροές.

- Le Noctambules. Λαϊκό μπαρ για ξενύχτηδες.

- Le Pecit Opportum. Φιλοξενεί ορχήστρες τζαζ.

- Harry’s New York Bar. Μεταφέρθηκε εδώ τα μέσα του 19ου αι. από το Μανχάταν. Απαράμιλλο το Bloody Mary.

- Κι αν νοσταλγήσετε Ελλάδα στο περίφημο Καρτιέ Λατέν θα βρείτε ελληνικά σκυλάδικα και σουβλάκι με γύρο!

Βενετία

Διασκέδαση στην Βενετία σημαίνει να πιεις καπουτσίνο στην πλατειά του Αγ. Μάρκου σε ένα από τα ανοιχτά καφέ με συνοδεία μουσικής, να γευθείς σε μια από τις πολλές τρατορίες, καλαμαράκια και αντσούγιες, ψημένα σε βενετσιάνικο στυλ. Να δοκιμάσεις τα κρασιά Soave,Valpolicella & Cabemet. Υπάρχουν εστιατόρια που συνδυάζουν τη νυχτερινή ζωή με μουσική όπου μπορεί να περάσει κανείς ένα ευχάριστο βράδυ.


ΝΑ ΔΕΙΤΕ:• Την Βασιλική του Αγ. Μάρκου.• Το παλάτι των Δόγηδων.• Βόλτα στο μεγάλο κανάλι και τις γέφυρες των στεναγμών και του Ριάλτο με τιςπαραδοσιακές γόνδολες.• Την γκαλερί της Ακαδημίας με σπάνια έργα καλλιτεχνών. • Βόλτα στο Μουράνο με τα θαυμαστά γυαλικά του.


ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΕΚΔΡΟΜΕΣ• Μεταφορές από και προς το αεροδρόμιο ή τον σταθμό των τρένων.• Ξενάγηση της πόλης.• Βόλτα στα κανάλια με γόνδολα.• Επίσκεψη στην πινακοθήκη της Ακαδημίας.• Μισή ημέρα ξενάγηση στο Μουράνο, Μπουράνο και Τορτσέλλο.


ΜΙΚΡΕΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ• Osterias: Μια βενετσιάνικη osteria είναι ένας συνδυασμός μπαρ και τρατορίαςόπου μπορείτε να δοκιμάσετε cicheti τα οποία μπορείτε να συνοδεύεστε πίνονταςombra.• Vaporreto: το μικρό επιβατηγό φέρρυ είναι το μόνο μέσο με το οποίο μπορείτενα δείτε την απίστευτη παρέλαση κτιρίων, συμπεριλαμβανόμενων περισσότερωναπό 100 παλατιών που χρονολογούνται από το 12-18ο αιώνα, ανεβείτε στο βαπορέτο νούμερο 1 από την Piazzale Roma και δοκιμάστε να καθίσετε στο πίσω μέρος.

Αν αναρωτιέστε ποιος είναι ο προορισμός μας τούτη την Κυριακή, δεν έχετε παρά να μαζέψετε τα απαραίτητα (τα υπόλοιπα θα τα ψωνίσουμε από εκεί, φθηνότερα απ' ό,τι εδώ) και να «πετάξουμε» μαζί για Κολωνία! Δεν είναι η ομορφότερη πόλη του κόσμου, είναι όμως ζεστή και φιλόξενη και οπωσδήποτε μια γνωριμία μαζί της είναι περισσότερο από απαραίτητη.

Χτισμένη στις όχθες του Ρήνου, η Κολωνία είναι η μεγαλύτερη πόλη του κρατιδίου της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας και η τέταρτη μεγαλύτερη της Γερμανίας. Με ιστορία πάνω από 2.000 χρόνια, είναι από τις αρχαιότερες πόλεις της Γερμανίας, ενώ το πανεπιστήμιο της πόλης είναι ένα από τα παλαιότερα ιδρύματα της Ευρώπης. Σήμερα, έχει πληθυσμό που αγγίζει το 1.000.000 κατοίκους.

Πρακτικά και απαραίτητα

• Από την Αθήνα μπορείτε να ταξιδέψετε στην Κολωνία με απευθείας πτήση της γερμανικής αεροπορικής εταιρείας χαμηλού κόστους Germanwings (www.germanwings.com ή 2110003232) κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Σάββατο. Μια μέση τιμή που μπορείτε να βρείτε είναι τα 144 ευρώ (με φόρους μετ' επιστροφής), ενώ να σημειώσουμε ότι πολύ συχνά η εταιρεία προχωράει σε πολύ οικονομικές προσφορές, αρκεί να κάνετε τις κρατήσεις σας εγκαίρως. Στην Κολωνία μπορείτε να πετάξετε επίσης με τις περισσότερες ευρωπαϊκές εταιρείες μέσω ενός ενδιάμεσου σταθμού.

• Η Κολωνία διαθέτει γύρω στα 250 ξενοδοχεία για όλα τα γούστα και βαλάντια. Σε κάθε περίπτωση, η τιμή που θα πετύχετε εξαρτάται από την κατηγορία της μονάδας, την τοποθεσία και τις παροχές. Μια χρήσιμη διεύθυνση για την αναζήτησή σας είναι οπωσδήποτε το www.koeln.de/en/tourism/hotels.html. Εδώ θα βρείτε το σύνολο των ξενοδοχείων που διαθέτει η πόλη ανά κατηγορίες, κάποιες προσφορές, καθώς και τέσσερις διαφορετικές μηχανές αναζήτησης. Με τόσο καλή οργάνωση από πλευράς Διαδικτύου, όλο και κάτι καλό θα πετύχετε! Από μια σύντομη έρευνα αγοράς, μια μέση τιμή που θα βρείτε κατ' άτομο σε δίκλινο δωμάτιο είναι τα 40 ευρώ.

• Για τη μετακίνησή τους οι κάτοικοι της Κολωνίας προτιμούν τα ποδήλατα, τα οποία, αν μένουν μακριά από το κέντρο, τα μεταφέρουν μέχρι ενός σημείου με το τρένο - μετρό ή τα παρκάρουν έξω από τους εκάστοτε σταθμούς στα ειδικά πάρκινγκ ποδηλάτων. Κατά τα άλλα, η Κολωνία είναι από τις πόλεις που μπορεί να περπατήσει κανείς, με ωραίες πεζοδρομήσεις και καθόλου κουραστικές αποστάσεις. Για τη μετακίνησή σας, πάντως, έχετε στη διάθεσή σας τραμ, λεωφορεία, τρένα και μετρό.

• Κάτι που μπορεί να πάθει ένας λαίμαργος επισκέπτης της Κολωνίας είναι να μη σταματήσει να «τσιμπολογάει» τις διάφορες νοστιμιές που πωλούνται τόσο σε κιόσκια έξω στο δρόμο, όσο και στους αμέτρητους φούρνους με γλυκά και αλμυρά εδέσματα. Κάνοντας βόλτα στους δρόμους της Κολωνίας, λοιπόν, είναι βέβαιο ότι θα «τσιμπήσετε» τηγανητές πατάτες γαρνιρισμένες με μαγιονέζα σε χάρτινο χωνάκι, ή ένα τεράστιο βραστό ή ψητό λουκάνικο με μουστάρδα ή άλλη σος, σε ένα δυσανάλογα μικρό ψωμάκι. Αλλες γερμανικές λιχουδιές είναι τα apfel strudel, σαν τη δική μας μηλόπιτα, όπως και κάτι αλμυρά μπισκότα που πωλούνται παντού σε διάφορα μεγέθη και σχήματα. Στα τοπικά εστιατόρια κυριαρχούν τα λουκάνικα και γενικότερα τα κρεατικά. Οι πατάτες, ο πουρές, τα βραστά λαχανικά και κυρίως το βραστό λάχανο συνοδεύουν τα περισσότερα πιάτα, ενώ, όπως και στις κοντινές σχετικά Βρυξέλλες, δεν είναι λίγοι οι Γερμανοί που τρώνε μύδια. Κατά τα άλλα, διαθέτουν πολλά παραδοσιακά πιάτα με περίεργα για μας ονόματα. Σε γενικές γραμμές, το κόστος δεν είναι υψηλό.

• Παρά τα όσα λέγονται για τις πόλεις της Βόρειας και Κεντρικής Ευρώπης σχετικά με τη διασκέδαση, η Κολωνία δεν έχει κάτι να ζηλέψει από το Νότο. Πόλη ζωντανή, με πολλούς φοιτητές, διαθέτει πολλά μπαράκια, μπιραρίες, αλλά και μεγαλύτερα κλαμπ. Εντύπωση μπορεί να σας κάνει ότι η τοπική μπίρα (Kžlsch) σερβίρεται στα δικά μας ποτηράκια του ούζου και κοστίζει γύρω στο 1,30 ευρώ.

Γνωρίζοντας την πόλη



• Η Ντομ (Dom) ή Καθεδρικός Ναός της Κολωνίας είναι το πιο διάσημο γοτθικό κτίριο στη Γερμανία. Ο θεμέλιος λίθος τέθηκε στις 15 Αυγούστου 1248, ενώ το πρεσβυτέριο εγκαινιάστηκε το 1322. Ο καθεδρικός χτίστηκε σταδιακά περίπου μέχρι το 1520. Επειτα παρέμεινε ημιτελής μέχρι τον 19ο αιώνα, όταν οι ρομαντικοί ενδιαφέρθηκαν πάλι γι' αυτόν. Τελικώς το 1880, έπειτα από 600 και πλέον χρόνια, ολοκληρώθηκε σύμφωνα με τα αυθεντικά γοτθικά σχέδια. Εχει ύψος 157 μέτρα και είναι η δεύτερη υψηλότερη εκκλησία της Γερμανίας μετά το ναό του Ουλμ και η τρίτη υψηλότερη παγκοσμίως. Ανήκει δε στα μνημεία της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.

• Στο Μουσείο Ludwig θα θαυμάσετε έργα μοντέρνας τέχνης από τις αρχές του 20ού αιώνα, με σημαντικότερη τη συλλογή της Pop Art. Στο Wallraf-Richartz, ένα από τα παλαιότερα μουσεία της Κολωνίας, θα έχετε την ευκαιρία να δείτε ζωγραφική από το 13ο έως και τον 19ο αιώνα, σε μια συλλογή που εκπροσωπεί σχεδόν όλες τις περιόδους και διαφορετικές σχολές. Στο Schokoladenmuseum, ή αλλιώς το μουσείο της σοκολάτας, θα μάθετε τα πάντα για τη σοκολάτα, την ιστορία, την τεχνολογία, ενώ μπορείτε και να δοκιμάσετε! Γενικά, η Κολωνία διαθέτει πολλά και ενδιαφέροντα μουσεία, για τα οποία μπορείτε να ενημερωθείτε μέσω του www.koeln.de/en/culture/museum.html.

• Διασχίστε τον Ρήνο με ένα από τα πολλά τουριστικά καραβάκια ή περάστε από τη γέφυρα στην ανατολική όχθη του ποταμού. Είναι το καλύτερο σημείο για μια πανοραμική άποψη της πόλης.

• Περπατήστε δυτικά του Ρήνου, όπου βρίσκεται το ιστορικό κέντρο της Κολωνίας, θαυμάστε την αρχιτεκτονική των κτιρίων και αν βρεθείτε λίγο πιο πέρα στους εμπορικούς πεζοδρόμους, επωφεληθείτε από τις προσιτές τιμές και κάντε τα ψώνια σας.

• Αφιερώστε μια μέρα στα πάρκα που, ναι, είναι μέσα στην πόλη! Ειδικά στο χώρο του πανεπιστημίου, κοντά σε μια τεχνητή λιμνούλα, ο καφές στην παρακείμενη καφετέρια είναι απολαυστικός!

Αγγλία

Η Αγγλία είναι η μεγαλύτερη από τις χώρες που αποτελούν το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Βορείου Ιρλανδίας. Πολλές φορές το όνομά της χρησιμοποιείται λανθασμένα αντί του ονόματος του Ηνωμένου Βασιλείου.

Πήρε το όνομά της από τους Άγγλους, ένα από τα φύλα τα οποία αρχικά κατοικούσαν στην Βόρεια Γερμανία και μετανάστευσαν στην Αγγλία κατά τον 6ο αιώνα μ.Χ.. Από εκεί προέρχεται και η λατινική ονομασία Anglia. Η πρωτεύουσα της Αγγλίας, το Λονδίνο, είναι και πρωτεύουσα του Ηνωμένου Βασιλείου. Άλλες μεγάλες πόλεις της Αγγλίας είναι το Μάντσεστερ, το Λίβερπουλ και το Νιούκασλ.

Προστάτης Άγιος (πολιούχος) της Αγγλίας είναι ο Άγιος Γεώργιος.

ΙΣΤΟΡΊΑ

Σημάδια ανθρώπινης δραστηριότητας στην Αγγλία υπάρχουν για παραπάνω από 500.000 χρόνια πριν, παρόλο που η Εποχή των 

Παγετώνων έκανε κατά διαστήματα την Αγγλία ακατοίκητη. Κατά την Εποχή του Λίθου, αναπτύχθηκε στην Αγγλία μία από τις παλαιότερες καλλιεργητικές κοινότητες του κόσμου, αν όχι η παλαιότερη, οι οποίες αντικατέστησαν τους κυνηγούς. Στην Δυτική Αγγλία εμφανίζονται, 4.000 χρόνια πριν, ανεπτυγμένες μεγαλιθικές κοινότητες με μεγαλύτερο επίτευγμα αυτών το Stonehenge. Ακολούθησαν τα κέλτικα φύλα που ήρθαν από την Δυτική Ευρώπη, κυρίως από τηΓαλλία, περνώντας από τη χερσόνησο της Βρετάνης, εξ ου και η ονομασία "Βρετανοί". Αυτά τα φύλα, είχαν επαφές με τους Φοίνικες, στοιχείο που δείχνει ότι από τότε η Βρετανία ήταν σημαντικό κομμάτι του Πανευρωπαϊκού εμπορικού δικτύου.

Οι Βρετανοί ήταν σημαντικοί παράγοντες σε θέματα της υπόλοιπης Ευρώπης και υποστήριξαν τους Γαλάτες συμμάχους τους, στους Γαλατικούς Πολέμους εναντίον της Ρωμαΐκής Δημοκρατίας. Αυτό προκάλεσε τους Ρωμαίους να επιτεθούν στην Βρετανία και σταδιακά να κατακτήσουν όλο το νότιο κομμάτι. Η Αγγλία ξέφυγε της Ρωμαΐκής κυριαρχίας στον 5ο αιώνα όταν η Ρώμη περνούσε κρίση.

Χωρίς τη στήριξη του Ρωμαϊκού στρατού, η Βρετανία δεν μπορούσε να απωθήσει τα Γερμανικά φύλα που έφταναν τον 4ο και 5ο αιώνα, τα οποία πλέον αποτελούν την πλειοψηφία των σημερινών Άγγλων. Πολλοί Ρωμαίοι όμως παρέμειναν στο νησί, οι οποίοι απορροφήθηκαν από τα άλλα φύλα.

Τα νέα φύλα στην Βρετανία ήταν τρία: οι Άγγλοι, οι Σάξωνες και οι Ιούτοι. Σταδιακά, διαμορφώθηκαν κράτη τα οποία απορροφήθηκαν μεταξύ τους, με πιο γνωστή την Αγγλοσαξονική Επταρχία. Σύντομα, εμφανίστηκε ένας βασιλιάς-ηγέτης για όλους τους Αγγλοσάξονες, ο οποίος είχε τον έλεγχο όλων ή των περισσότερων Άγγλων. Είναι αδύνατο να προσδιοριστεί με ακρίβεια το πότε το Αγγλικό Βασίλειο ενώθηκε πλήρως. Μία άποψη είναι ότι η πλήρης ένωση των Άγγλων προέκυψε από την ανάγκη να αμυνθούν στην επίθεση των Δανών Βίκινγκ, οι οποίοι κατέκτησαν το Ανατολικό κομμάτι της Αγγλίας τον 8ο αιώνα. Ο Εγκβέρτος, Βασιλιάς του Ουέσεξ (839 μ.Χ.), θεωρείται ο πρώτος Βασιλιάς όλων των Άγγλων, αν και ο τίτλος "Βασιλιάς της Αγγλίας" χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά επίσημα από τον Αλφρέδο τον Μέγα (871-899).

Η πολιτιστική κληρονομιά που δεν άφησαν σε αυτήν την περιοχή οι Βρετανοί, φαίνεται ειδικά στην τοπωνυμία. Πολλές ονομασίες τοποθεσιών στην Αγγλία και στην Σκωτία, προέρχονται από Κέλτικα Αγγλικά ονόματα, όπως το Λονδίνο, Ντουμπάρτον, Γιόρκη, Ντόρκεστερ, Ντόβερ και Κολτσέστερ. Η ουαλική ονομασία για την Αγγλία είναι Lloegr, με άγνωστη προέλευση, αν και πιθανολογείται να σημαίνει "Χαμένες Χώρες" (Lost Lands).

Μέχρι πρόσφατα, θεωρούσαμε ότι όταν οι Αγγλο-Σάξονες μετανάστευσαν στην Βρετανία, οι Βρετανοί είχαν απωθηθεί από το νησί. Όμως, γενετικές μελέτες απέδειξαν ότι οι αρχαίοι Άγγλοι δεν μετανάστευσαν. Πολλές αρχαιοαγγλικές φυλές παρέμειναν εκεί όπου αργότερα θα σχηματιζόταν το έθνος της Αγγλίας.

Τα ευρήματα του Καπέλλι ενίσχυσαν την έρευνα του Στήβεν Μπάσετ από το Πανεπιστήμιο του Μπέρμινγχαμ, η οποία έρευνα κατά την δεκαετία του 1990, έλεγε ότι η περιοχή των Ουέστ Μίντλαντς ακόμη και σήμερα αποτελείται πιο πολύ από αρχαία Αγγλικά φύλα παρά από Αγγλοσαξονικά.

Φινλανδία

Η Φινλανδία βρίσκετε στα Β.Α. της Ευρώπης στα σύνορα με την Ρωσία.Η Φινλανδία τα έχει όλα από χιόνια μέχρι δάση και ωραία ζεστά καλοκαίρια.Επίσης η Φινλανδία είναι γνώστη ως ''η χώρα των χιλίων λιμνών'' μόνο που αντί για χίλιες έχει περίπου 187.800 λίμνες, όλες πολύχρωμες και κατά τον χειμώνα όλες παγωμένες.Επίσης είναι μία από τις πιο «παρθένες» χώρες καθώς η έκταση των δασών είναι τεράστια.Αλλά και για όσους ασχολούνται με τον Άγιο Βασίλη θα ήταν καλό να ξέρουν ότι ο Άγιος Βασίλης μένει στο Ρόβανίεμι στη Λαπωνία στη Βόρεια Φινλανδία.
 Όποιος θα ήθελε να πάει στη Φινλανδία θα πρέπει να ξέρει ότι τα extreme-sports είναι κάτι πολύ συνηθισμένο.